Jan van Arp: Boertighe clucht van Claes Klick. ca. 1632.
Uitgegeven door Marti Roos
Red. dr. A.J.E. Harmsen, Universiteit Leiden.
Ceneton001480 — Ursicula
In deze uitgave zijn evidente zetfouten gecorrigeerd en gemarkeerd met een asterisk.

Continue
[fol. A1r]

Boertighe Clucht:

van

CLAES KLICK

Op de Reghel:

Die droncke drinckt, en sijn Wijf plaeght,
Ten is niet vreemt dat hy hoornen draeght.

Ghespeelt op

d’OVDE KAMER,

In Liefd’ Bloeyende.

[Vignet: stadswapen van Amsterdam]

t’AMSTERDAM.
________________

Voor CORNELIS WILLEMSEN BLAVLAKEN, Boeckvercooper,
woonende in S. Ians Straet, int Vergult A.B.C.


[fol. A1v]

Personagien.

Claes Klick,,
Trijn Snoeps,,
Slimme Piet,,
Meester Berent,,
Dorstigh-hart,,
Vroegh-verleyt,,		Een Man.
Sijn Wijf.
Een Vryer.
Een Waersegger.
{ Twee Optreckers.
Continue
[fol. A2r]

Boertighe Clucht:

van

CLAES KLICK.

Eerste

VYT-KOMST.

Slimme Piet.

                  DAER heb ic te Bruyloft eweest, op ons Peet neellen Feest:
                  Dat ick daer gheen meyt na mijn sin kreegh, dat spijtmen ’t aldermeest:
                  Want sulcken elen gheest, als ick ben, is niet om te vermuylen:
                  Tis al om slimme Piet, waerom se jancken, huylen.
                  (5) Maer de Bruygom en de Bruyt se passen wel by men kaer,
                  Hy is haest twintich, en sy een meyt van vijftigh jaer:
                  Ist niet een moy paer? hy is geck die hem so gaet verhanghen,
                  Maer hy denckt weer in een ouwe Pels ist goet Luysen vanghen.
                  Neen noch prijs ick* mijn, ick ben van een aer gheslacht,
                  (10) Wantmen Vaer en mijn Bestevaer waren goe Veughelaers by nacht.
                  Hoe sit dit goet en lacht? wel denck ick watter weer is
                  Maer goelicke Stijn die nou by onse Lieven heer is,
                  Daer hadt men Bestevaer twee Kinderen by die hy most houwen,
                  En myn eyghen Vaer sach oock te besucht gaern schoone Vrouwen:
                  (15) ’k Seght sonder te flouwen, want als hy maer een moye Meyt kreegh
                  So most hy er by slapen, of ten was gien deegh:
                  So dat hy pleegh, door stoeyen en het mallen
                  Dat hy wat Jonghs kreegh, datter eerst was ontvallen.
                  Hoe blyt was men vaer doen, kenje wel dencken en vermoen,
[fol. A2v]
                  (20) Dat hy so een Kuycken t’huys kreegh van sen Broetse-hoen:
                  Het was te koen, want nimmer kon’t hem t’onpas koomen.
                  Och seyden hy Seun, ’tis so soet by een Meyt te droomen,
                  Ghelijck ’t oock was, maer ick ick ben een ander Man,
                  Ick slaght een goe Waterhondt, gheen slobberighe sloot sie’ck an.
                  (25) Wel waerom sou ick niet? ick heb gheen Wijf, en Lubbert moet inde Way.
                  Maer ’theuchme noch so wel, dat ick sliep by lichte May.
                  Het was so fray je soutet ie leven niet verwonderen:
                  Doe’ck dusken Jonghen was tasten ick al een Meyt van ond’ren.
                  Maer wat was Ritse Trijn verlieft op Slimme Piet?
                  (30) Neen, ick hou daer niet van, s’is te leelick se slacht Grimmende Griet,
                  Die kreet haer mal en sot, om datse niet mocht by men slapen:
                  Maer als een Meyt moy is, ick doe als men vaer, ick slacht de Apen.
                  Wat was doch Moye Stijn verlieft op mijn hiele lijf,
                  Piet Piet seyse, asje trouwen wilt so neemt mijn tot je Wijf,
                  (35) Want ick sou niemandt liever wesen, men lieve Vaer, als jou Vrouw,
                  Ja speck, ’ksout wel uyt mijn lijf sparen en ghevent jou.
                  Wel gheefme ie trou, seyse, och neen neen moye Meysje.
                  Maer soetertje, om jouwent wil sou ick wel een reysje
                  By jou slapen. Maer wat sey Els, doese by Piet was?
                  (40) Ick sieje nou liever int hempt, dan alsje ghekliet was:
                  En ick gheriet was, het welck wel heeft ghebleecken.


Claes Klick, Trijn Snoeps,

Slimme Piet.
Cla. Klic. Jou Pry, jou Hoer, jou Varcken, de kop sal ick jou breecken:
                  Her her jou Kolreyster, jou Turf teef, jou Allemans-vrou,
Trijn.         Ick selt men leven niet meer doen, dat sweer ick jou.
Claes.        (45) Waerom en hebje niet gedaen dat ickje heb gheheeten?
Trijn.         Mijn lieve Man Claes Klick, ick had het heel vergeten.
Claes.        Wat seghje ie Varcken?
Trijn.         Och! och! ick selt niet meer doen.
Claes.        Siet hoe bangh isse nou, men sou wel een aey in heur naers gaer broen.
                  Ick raeje niet so koen, dat ickje nou sel heeten,
                  (50) Datje dat stracx doen sult, sonder te vergheten.
                  Dan dit moetje weten, datje de Pot met Stock vis sult over- [fol. A3r] hanghen,
                  En sooje ’tniet en doet, je backus sal vliegen vanghen.
                  Keert het Huys schoon, wast de Schottels en dat niet lanck,
                  Raeght de Binnenheert en schuert de Pottebanck,
                  (55) Wit de Muer, boent de Kas, en stroyt de Vloer mit sagelis,
                  Wat heb ick een spul mit jou Varcken? en dat daghelicks,
                  Schropt den Haert, schuert het Kack-huys, en faylt de Kelder,
                  Maeckt het van boven tot onder schoon en helder:
                  En hebje dan noch tijt over, so haspelt, spint of neyt,
                  (60) Ick gae een reys uyt, en ick beveel jou de wijsheyt.
                  Haelt de Keer-besem, en keertmen mijn Mantel en mijn Hoet.
                  Sieje niet hoe hebje de Schoenen gheswartelt, hoorje knoet
                  Pasmen op een ander tijt te deegh op, ofje sal hebben koeck
                  Daer de honden of sterven, haesje wat nesteltmen de Broeck
                  (65) After op, en strickt de Veters met een dubbelde strick,
                  Hoe weynich vraechje na de slaghen van ie Man Claes Klick.
                  Maer ick hoop dat ick noch een goet Wijf vanje sal maecken,
                  Gaet en doet wat ickje gheboden heb, en pasmen wat te raecken
                  Ick gae een reys uyt, en ick comje teghen de middagh weer by,
                  (70) Soje ’t niet en doet datje gheheeten is, jou Pry
                  ’k Sal sien wat ick te doen heb. Pasmen datter wat is te vretten,
                  Of ick salje mette neers inde hiete as setten.
Trijn.         Mijn lieve Man Claes Klick, ’ksal doen datje mijn ghebiet.
Claes.        Doeje ’tniet je salt wat van mijn hebben, hiet ick aers as ick hiet.
                  (75) Nou gau over jou beenen, so hippelt voort als een aexter.
                  Jae luytjes ie soutet niet ghelooven sulcken kaexter
                  By de buert as mijn Wijf, jae wel wat ist een labbekack!
Piet.           Jou ouwen schelm gaet heen, ’kwou datie den neck brack.
                  So een Wijf te slaen, so te rasen en te tieren?
                  (80) Neen ie bint een Bul, ie slacht de ouwe Stieren.
                  So een Wijf te slaen die het puyckje van de Stadt is?
                  Ick segh by men keel, dat hy slimmer als Jan-gat is.
                  Dat moeytmen allevewel, van sulcken moyen Wijf
                  Soo der op te beucken met een klick, en dat voor een tijt-verdrijf?
                  (85) Neen ick mient noch beter te maecken hiet ick aers Slimme Piet.
                  Neen, neen Claes Klick, ick sien watie bent, ie bint een Deugeniet.
                  Maer deur mijn argheyt, hop’ ick noch by het Wijf te gaen,
                  Daer d’ouwe Saggelaer sal moeten buyten deur staen.


[fol. A3v]

II.

VYT-COMST.

Meester Berent.

                  ICK Meester Berent alias, ben jo eerst ghecomen in Stee,
                  (90) Ich die in Asia, Africa hab ghereyst over Landt en Zee!
                  Ich hab gheweyst in Franckenlant, aber int Coninckrijck van Spanje:
                  Noch hab ich gheweyst tho Doutslandt aber in Almange,
                  So dats ich eyntligh daer ous mit vliet ben arriveert*in Italien,
                  Un tots maynder ongeluc, ben comen int Tuchthous te kijckhen door Tralien,
                  (95) Wol drie Jooren lanck te Wooter en the broot.
                  Och lyver Herre Godt wat penetensie was dit? tho groot:
                  Went dat holt uyt Brasielen mosten wy soaegen,
                  Un as ich niet wercken wol, kreegh ich wol dapper slaghen.
                  Dus vroomer Burgher, mit waysheydt und overgroots verstant
                  (100) Ist dat ich kijckhen kan, deur thars un inghewant
                  Of ir tot Gheluck, oft Ong’luck ben gheboren,
                  Ich weet val watter gheschien schal, so wol als van tho vooren.
                  Dus vroomer Burgher, laet dir goeder gheluck saghen van als,
                  Soo ich niet segh correckt, mijnder siel de kaert is vals:
                  (105) Je hoeft mich waerlijck niet te ghelt gheven van tho voren,
                  Ich ben een Man oprecht un goet ghelijck je hooren.
                  Dus Jongh un Olt, Eedel ab Oneedel, hoort un siet,
                  Ich kan jo seggen watter gebeuren schal, of watter is geschiet.
                  Dus vroomer Leuyt, laets mir kaych in der handen,
                  (110) Waerlijck ich ben een Starrekijcker, ghereyst in mannich landen.
Claes Klick uyt.
                  Gheen ghelde van tho vooren begheer ich vroomer Luy,
                  Liegh ich der herren was, soo gheeft mir niet een bruy.
                  Men Joncker hoor hier, ick wol der goeder Ghelock saghen Heerschop.
Claes.        Hoe bruydmen desen leughenachtighen Esel om de kop,
                  (115) Loopt an een galgh jou fielt, of wilje hebben slagen?
[fol. A4r]
M. Berent. Wol men Joncker ich mach dyner eerwaerdicheydt wol vraghen.
Claes.        Wat seghie Tovenaer leughenachtigen hanghebast?
                  Coomie onder mijn kluyven, ick salje noon te gast
                  Met vuysten, galgen-aes, ic salie de ooghen uyt de kop booren,
                  (120) Canie mijn niet laten gaen sonder te verstooren?
M. Berent. Och jae mir Joncker ’ksal, maer laets mir dijner hant sien.
Claes.        Wel wat rijtme desen Nar, ick segh laetmen betien.
                  Dan laet sien, of ickmen alevewel in mijn hant liet kijcken?
                  k’Heb noch net drie Duyts, die sal hy voor syn loon strijcken.
                  (125) Nou Constenaer hoor hier benie de rechte Man al?
M. Berent. O mynder sielen Joncker ick salter heere saghen bal,
                  Der her gheeft mir der hant.
Claes.        Maer seght oprechte bieght.
M. Berent. Nae dats ick sien der her, isser een groots ongheluck dat ir drieght.
Claes.        Wel seght dat datelick.
M. Berent. Eerst wol ich ir uytlegghen
                  (130) Wat dat dees krommen streef, daer in ie hant, wol segghen:
                  Waerlijck dat is dat dou rijck bent, en dat dijn goet dijn eyghen is,
                  En dat der her gaern bist daer wat tho krijghen is.
                  Waerlick ich sien bal meer: dat dyn Moer vryster eweest het,
                  Un doese d’eerste nacht bysliep, kreeghse bal de Koupis int Bet.
                  (135) Noch heb ich al besicht, datstou een Moer hadt, daer dou bent van coemen,
                  En de Vaers die ie hadt hebt, zyn waerlick qualick te noemen.
                  Noch sien ick datstou leeven gheen Wijf recht hebt lief ehadt,
                  En datstou een Gortentelder bent, als imant in de Stadt.
                  Waerlick ick seghstou dat dou bist een Biere-byter
                  (140) Als dou vry ghelach hebt, en een groote Waybe-smyter.
Claes.        Maer weetje so watter gheschiet is, en watter gheschien sel?
M. Berent. Waerlick Joncker das weet ich bal hiel wel.
Claes vat hem by de kop, en slaet, hy roept:
Claes.        Jou Tovenaer, jou duyvels-eyghen, meenje men soo te bedrieghen?
M. Berent. Och Joncker, Joncker, ick heb mynder siel niet gaen lieghen,
                  (145) Och! och! dou slaets mir doot.
Claes.        Ey siet hem legghen hyghen?
                  Wisje van te vooren wel, datie slaghen sout kryghen?
M. Berent. Och Joncker, Joncker ich hadter niet opghedocht.
                  Claes.*Die slaghen hanghebast, die hebje selfs ghesocht,
                  En kickie noch een woort, ie kant om t’selfde gelt meer krygen.
[fol. A4v]
                  (150) Lusie noch wat meer Fijn man, monden jou de Vyghen?
M. Barent. O dou Meeren ryer slaetstou mir so om dats ick waer segh.
Claes.        Com ickje by ick slaeje doot, daerom packje wech.
                  Doet wat ick segh, of ick salje, ick sweert, in een doncker gat setten.
M. Berent. Dit entje staels rabout, sal ick op dou gaen wetten.
                  (155) Ick gae Susannes-boef, maer denckt een mael om mijn.
binnen.
Claes.        De Tovenaers, ick segh, het slimme guyten zijn
                  Ghelijck als dese was, die meend’ myn te bedrieghen,
                  Maer heeft de slaghen op syn eyghen huyt doen vlieghen:
                  Dien Lant-looper, dien Guyt, hy kreegh loon na syn werck,
                  (160) Al loogh hy d’helft niet, wat wast een fijne Klerck?
                  So moetmen hem leeren gaen, met onghebarnde assen.
                  Nu ick mach gaen naer huys, en op de Snapster passen.


III.

VYT-KOMST.

Trijn Snoeps al veghende.

                  OCH! och! ick vrees dat hy t’huys komt, dien ouwen Sagghelaer:
                  Ien hielen dach sit hy myn op de hielen, dien grysen Waggelaer,
                  (165) Ick vrees als hy t’huys comt, want voorseker krygh ick slagen,
                  Hoe ben ick oock ghequelt, met sulcken man, alle men daghen?
                  Tis niet om te verdraghen so jelours als hy op myn is.
                  En hy mient dat al myn goet, jae myn Lyf, dat dat syn is,
                  En hy kander pas soo veel toe doen, als een boon in een Brouketel:
                  (170) Ick heb myn gat wel ghebrant met een barrende netel,
                  Dat ick sulcken Sagghelaer, sulcken Jan-hen geslaghen heb an,
                  En om de waerheydt te segghen, ’ksie liever een ander als myn Man.
                  Och dat hy doot was, hoe wou ick inde bocht springhen:
                  En nou mach ick het lietjen van den droevighen Job singhen.
                  (175) Och watte dinghen ghebeure myn, ja wel ick word’ schier mal,
                  Dusken jonghen Wyf, als ick ben, myn leven verslyten sal
                  Mit sulcken drooghen Goossen, die niet en doet dan kyven:
                  En als men belust is, op wat soets, dan kan hy niet bedryven:
                  Maer ’twaren syn schyven, die myn brochten in dit ellent.
                  (180) Och, was ick soo gheluckich dat hy doot was, dien Drent,
[fol. B1r]
                  Wat sou ick bly wesen, en legghen myn handen samen,
                  En slachten de Coster, en segghen ten lesten, Amen.
                  ’k Sou laten gien tranen als s’hem brochten nae’t graf:
                  Maer hoe raeck ick van al dit sware werck af,
                  (185) Beusemtje wouje met ien draf de Vloer alleenich veghen,
                  Dat soume nae myn sin gaen, en wesen te deghen.
                  Nou ’kmach voort veghen of ick krijgh de Duyvel tot myn Vastelavont.
Slimme Piet, Tryn Snoeps.
Piet.           Jae wel wat sel ick segghen, ’t gaet teghen den avont
                  En ick heb noch niet t’huys gheweest, dan hier com ick recht op’t slach,
                  (190) Nu ick keer nae haer toe: Maer Tryntjen goeden dach.
Trijn.         Wel Pieter ben jyt, dat kan ick qualick ghelooven.
Piet.           Jae Tryntje lijckje sien kunt.
Trijn.         Wel hoe dus weyts bestooven
                  Myn alderierste Vryer, die myn niet ghebeuren mocht,
                  Maer waer hebje gheweest?
Piet.           Maer lustich inde bocht
                  (195) Op een Bruyloft.
Trijn.         Wie isser ghetrout, seght eelen gheest?
Piet.           Maer ick heb gheweest op ons Peet-neellen Feest
                  Die sundach is ghetrout, met een jonghe Melck-muyl.
Trijn.         Ick kruysmen en ick seegghemen, ja wel ’k word’ schier een uyl:
                  Peet-neel etrout! jemeni wat grooter wonder.
Piet.           (200) Jae Tryntje, je meucht het looven, se kruypt al mit hem onder.
                  Maer wat ick vraghen sou: je Man kander die wat toe doen?
Trijn.         Wat sou dien Sagghelaer, by nacht ist een Cappoen,
                  Piet wiltet vry vermoen, ’kondeck jou myn secreten.
Piet.           Maer dat icje uyt de noot hulp, souje ’t myn wel danc weten?
Trijn.         (205) Hoe souje ’t best beginnen, seght myn Apostel, myn eyghen Sangt,
                  Je soume de meeste vrientschap doen, want myn hart nae jou verlangt.
Piet.           Maer hoor hier een reys, hoe dat het toe most kommen:
                  Je soume versteken in jou huys, en ’ksou myn gaen vermommen
                  Ghelijck een Nicker, en asje t’saem te bet waer
                  (210) Mosje maken dat hy jou sloegh, als oft ewet waer,
                  En dan sou ick soetjes de deur op setten, en nae jou toe comen
                  En maken hem bangh, soo sal hy uyt het bedt springhen met schromen
[fol. B1v]
                  En loopen uyt de Camer ’t Veurhuys, en de deur uyt:
                  Dan sal ick de deur toe lappen, en comen by jou myn Bruyt.
                  (215) So mach hy buyten staen, en ick sel, by jou mijn Engel slapen
                  Tot sochtens toe, myn Trijntjen, hoe wil den uyl staen gapen
                  Als hy buyten deur staet, en laet hem sochtens dan weer in,
                  Ick sel wel wech comen heel vroegh, Trijntje doeje myn sin
                  Hy selje sen leven niet weer durven slaghen gheven,
                  (220) Maer sal altijt dencken wat dat hy heeft bedreven:
                  Want het moeytmen datje so wort van Claes Klick eplaeght.
Trijn.         Wel hoe kanje ’t versieren? dit is dat myn behaeght.
                  Och! Pieter, Pieter ick verlangh na dat het wort doncker,
                  Myn Keuningh, myn Prins, myn hart, myn Graef, myn Joncker,
                  (225) Hoe sel ickje omnarmen myn soetert, myn rijsenbry,
                  Myn struyfmont, k’hebie soo lief als Suycker-kandy:
                  Nou gheefmen ien soen myn murrewert, o je bint sulcken oene,
                  ’k Sweer dat ickje te nacht sal half doot soene.
                  Nou loopt nae boven toe, versteeckje op de solder.
Piet.           (230) Och Tryntje, ick voel sulcken kittelingh in myn kolder,
                  Datje ’t niet ghelooven sou, ’kverlangh na d’uer en stont.
Trijn.         Nou loopt heen, want ick vrees dat hy stracx tuys komt.
Piet.           Haedieu myn Beckie, wiltmen eer ick gae noch iens soene.
Trijn.         Nou ick mach binnen gaen, om ’t werck voort of te boene.
Bey binnen.

IV.

VYT-KOMST.

Claes Klick.

                  IAE (235) wel wat salmen segghen, daer is weynich te winnen
                  En alle dinghen is duer, van kost, van kleeren, linnen:
                  En myn Wijf wil soo noot wercken, se slacht Suerwouwer Tuyt
                  Die alle daegh mit de Vryers gaet varen uyt,
                  Dan ick wedd’ dat myn Wijf niet edaen heb, dat ick haer heb bevolen,
                  (240) O gort! hoe wilse dan onder dees kluyven dolen?
                  Hoe wilse vande Nicker droomen, dat sweer ick haer,
                  En ick moeter oock wel op passen datse niet en loopt by een aer,
                  Neen, neen een ander moster byloo soo niet op kloppen
                  Dat als Klick t’huys quam hy op de ketel sou soppen.
                  (245) Die ritsighe Teef, waer ofse nou weer steeckt in een gat?
[fol. B2r]
                  Trijn Snoeps, hebje ghedaen dat ickje bevolen hadt?
Trijn Snoeps, Claes Klick.
Trijn.         Och jae, myn lieve Man, ick hadt tot noch toe werck.
Claes.        ’t Is seven uren, weetjet wel, ick kom eerst uyt de Kerck,
                  Hanghtmen myn Mantel op, en krijghtmen myn Muylen
                  (250) Hoorje wel Varcken, of moet ickje doen huylen,
                  Kom ickie by, ick salie ’t hooft tusschen twie ooren setten,
                  Als ick maer hem, of winck, soo salje op myn mont letten:
                  Treckme de schoenen uyt, en swarteltse wel schoon:
                  Sooje niet en doet, het gheen’ ie wort gheboon,
                  (255) Soo salie marghen, Peeckel-hoer, lustigh slaghen krijghen.
                  Nou gaet naer binnen toe, want hier niet veel te drijghen:
                  Maeckt dattewe wat eten, want ick wil stracx te bedt.
Trijn.         Ick wedd’ ick jou wel haest twie hoornen op ’thooft set.
Claes.        Wat segje Varcken?
Trijn.         Dat ick niet langh sal baeyen.
Claes.        (260) Gaet heen, of ’t sal alhier besuckt hart op ’t lant wayen.
Bey binnen.

V.

VYT-KOMST.

Trijn Snoeps.

                  IEMENI! ick ben so bly dat ick schier uyt myn vel springh
                  Dat ick by slimme Piet sel slapen, jae wel wat een dingh,
                  ’t Selme myn leven niet vergheten, al leefd’ ick hondert Jaren,
                  Och! ick verlangh na d’uer dat wy sullen vergaren:
                  (265) Maer lieve Pieter, ie bent soo soet als Begeyne koeck:
                  Wat heb ick ien sin ehadt in jou weytse Slodder-broeck,
                  Datje ’t niet gheloove sout: heer het ston so suyver
                  En neties op sen Frangs: Ick wou wel om een stuyver
                  Dat d’ouwe grijse Kluyver stont buyten op de straet,
                  (270) Soo blusten ick myn lust, en volghden Pieters raet:
                  Want inde plaets van vreucht, gaet Klick myn slaghen langen.
Claes Klick, Trijn Snoeps.
Claes.        Comt voort jou pry, of ick salie by de bienen ophanghen
                  Dat sweer ick jou, jou Meer com packje stracx te bedt,
                  Weetie niet dat het laet is, jou vuyle vodt, iou slet:
[fol. B2v]
                  (275) Packje voort, her her, her her jou Kanari-veughel,
                  Gaet voort modde van gompen, soo moetie deur de beughel.


VI.

VYT-KOMST.

Slimme Piet.

                  NV dunckmen, ist haest tijt, dat ick hem sel doen loopen
                  Met dese moye Grijns, dien ick flus heb gaen koopen:
                  Wat dunckje nou van myn, en lijck ick niet wel Heyntie man?
                  (280) Jae ’ck seker, so swart as pick gaen ick nae Trijntje dan:
                  Myn lieve Tryntie, hoe wil ick ie dese nacht soene.
Claes slaet syn Wijf binnen.
Trijn.         Och! och! Claes Klick, ick sal’t myn leven niet meer doene:
                  Och! och! ie doet myn sier, vergheeftmen dese reys.
Claes.        Neen, neen ie moeter mier an, dat sweer ic stucke vleys.
Piet gaet in en seyt:
                  (285) Ick com uyt ’tVaghevyer om jouwent wil Claes Klick.
Claes Klick in ’t hemt over t’Tonneel.
                  Och! och! waer sal ick myn verbergen? hier is Heyntie-pic.
                  Och Wijfje, Wijfje ick beloofje bet’ringh van myn leven,
                  Ick selje niet mier slaen, ick bid wilt myn vergheven.
Piet.           Loopt heen jou ouwen schelm, sie daer, daer loopt hy ’tgat uyt,
                  (290) Dit gaet recht naer myn sin, loopt heen jou ouwen guyt
                  De hiele nacht op straet, ick gae de deur toe sluyten
                  En laten Claes Klick staen te schilderen daer buyten.
Trijn Snoeps, Slimme Piet.
Trijn.         Waer binje Slimme Piet?
Piet.           Hier myn eygen Trijn Snoeps
                  Wat seghje Suycker-mongt?
Trijn.         Ey maeckt niet veel gheroeps
                  (295) Mijn Murrewert, myn Liefje, seght binje niet myn Troosje?
Piet.           Och jae myn Vinger-hoet, myn Schuyl-hoeckje, myn Knickerdoosje,
                  Kom gaen wy t’samen heen, ie weet wel waer ick mien:
Trijn.         Dat is myn wil, myn Hartje, Soetert het sal gheschien.


[fol. B3r]

VII.

VYT-COMST.

Vroegh-verleyt, Dorstigh-hart: singhende

                  Ick ben een Voghel vederloos, en die niet vlieghen en kan,
                  (300) Daer wat te soepen of vretten is, en daer ben ick een Man.

Dorst. ha.  O Vroegh-verleyt! nou sien ick wel datje niet veel en deught.
Vro. ver.    En dat jy beter bent, duncme datje dat wel wechsmyten meucht
                  Want van jou deucht en schieter niet te veel over:
                  O Dorstigh hart! ie maecktet hoe langher hoe grover,
                  (305) Wantie loopt het een Hoer huys in, en ’tander dan weer uyt:
                  Dus comptet datmen seght datie niet veel en stuyt.
Dorst. ha.  Heylighe Sint Luyt! jy binter een wat ghelt het honder?
                  Ho Vroegh-verleyt, Lichtmis jy bint niet veel besonder
                  Dat weet elck een wel,
Vro. ver.    Hoe quamt datje lestent soo morsten?
Dorst. ha.  (310) Om dat ick vry ghelach hebben sou by de Borsten,
                  Want ick was kout, en de beurs en wou gheen munt slaen.
Vro. ver.    Jae wel, wat salmen segghen, ie bint een drollighen haen,
                  Maer ie wilt gien gheparffumeerde stront picken.
Dorst. ha.  Wel wat rijtme Vroeg-verleyt, dat machje vaers seun licken.
Vro. ver.    (315) Maer hoor hier Dorstigh-hart, wat myn gist’ren wiert vertelt,
                  Een seeck’re Kittebroer gaf lestent een Man gelt
                  Om wat Taback te halen, om terwijl by syn Wijf te kruypen,
                  Wat ginck den and’ren doen? hy ginck het ghelt versuypen
                  In een kroegh, terwijl syn Wijf by een aer sliep,
                  (320) En ick wed sy doen niet luyt om haer Vaer riep.
                  Wat dunckie daer van Dorstig hart, van sulcken slechten bloet?
                  Heeft hy niet wel een Stormhoet van doen, of een blicke hoet
                  Om syn hoornen te bedecken? en hy wiltet noch niet weten,
                  En gaetet noch in een ghelach vertellen voor secreten:
                  (325) Maer de Luy die weten wel beter, en houw’hem voor een sot.
                  Com waer willen wy gaen suypen? inde Verkeerde rompelpot
                  Of by de Pekeur-stal after de Schans by de hoeren?
Dorst. ha.  Wat souwe daer doen? daer souwese ons loeren
                  Het ghelt uyt de Beurs, en schrijven twee voor ien.
Vro. ver.    (330) We binnen ommers niet droncken, we kannen wel sien.
Dorst. ha.  In een deeghlijcke kroegh, daer is’t beter koop teeren.
                  Daer meughewe oock by daegh uyt comen met eeren
                  En drincken een vaen of twee, hoe staeje soo by jou self.
Raetelwacht roept van binnen:
                  Elf het de Klock, de Klock het elf.
[fol. B3v]
Vro. ver.  (335) Is het also laet? com peurewe datelick heen.
Dorst. ha.  Hoe Vroegh-verleyt ie stapt lustigh mit wije treen.


VIII.

VYT-KOMST.

Slimme Piet, Trijn Snoeps.

Trijn.         DE middernacht is voorby, ’tis tijt Piet dat wy scheyen,
                  Ick meen Klaes Klick die staet buyten de deur te beyen
                  En trilt van grooten anghst, om ’tgheen hem is ghebeurt.
Piet.           (340) De tijt was cort voor mijn.
Trijn.         Hoe staeje soo en leurt?
                  Als het weer comt te pas, so sal ickje doen halen.
                  Nou soetert, ey gaet heen sonder langher te malen,
                  Want soo dit spul quam uyt, ick was altijt gheschent:
                  Want ick weet wel voor wis dat hy hier is ontrent:
                  (345) Dus weetie watie doet? klimt hier over de schuttingh.
Piet.           Hae dieu myn hart, myn siel ick daetelijck heen springh.
Hy klimpt over de schuttingh.
Trijn.         So dat ginck an myn hart, dat mocht ick seker lyen:
                  Neen Piet ie kent, ie moet al mier te Peert ryen.
                  Wat hadt de knecht een deun, en ick riep om gheen scheyen
                  (350) Nu ’k mach nae binnen gaen, en onse Claes verbeyen.


IX.

VYT-KOMST.

Claes Klick, Trijn Snoeps.

Claes.        OCH! och! wat sel ick beginnen? Ick ben een bedurven man,
                  Och Heer! ’k en weet geen raet, wat raet gaetmen nu an,
                  ’kEn derf niet t’huys komen, en ’t is laet, wat sal ick beginnen?
                  En hier op straet te staen inde nacht, waer syn myn sinnen?
                  (355) Soo weet het flus elck een, dan waer ick gheschandeliseert:
                  Neen, neen ick wil ankloppen ick sweert,
                  En bidden myn Wijf om vergiffenis en bet’ring van myn leven.
Hy klopt an.
Trijn.         Wie daer.
[fol. B4r]
Claes.        Och! Wijfje ick bid wilt myn vergheven,
                  Ick salje men leven niet meer slaen, dat sweer ickje strack,
                  (360) Want ick ben al te verveert voor de Bulle back
                  Och! ick was soo bangh, ick kreegh schier een popelsy op ’t lijf.
                  Vergheeft men dese reys, dit bid ick jou mijn Wijf,
                  Ick salje al gheven wat datje hart begheert
Trijn.         Beloofje men dat?
Claes.        Och jae Trijntjen ick sweert
                  (365) Soo veel als Potje beulingh.
Trijn.         Com treet dan mee nae binnen.
Claes.        Och Wijf ’k en derf niet.
Trijn.         Wel hey, waer benn’ ie sinnen?
                  Hy is al langh ewech, maer ’t eerst jy myn weer slaet,
                  Soo weet hy, soo hy seyt, voor sulcke smijters raet.
                  Nu het is laet, en wy gaen tsaem naer binnen.
                  (370) Comt een Sundach weer, soo salje ons hier weer vinnen.

EYNDE.
Tijt leert.

[fol. B4v: blanco]
Continue

Tekstkritiek:

vs. 9 ick er staat: in
vs. 93 arriveert er staat: arriveeert
voor vs. 148 Claes. er staat: Claes.