| DEsen Brief sal u sonder twijffel doen verwondert staen, en het sal in my onversaegt geoordeelt werden, het voornemen van u te schrijven, en de middel om dese aen u te doen behandigen; maer ick bevinde my in een staat om geen onredelijckheyt aen te sien de rechtveerdige schrick van een Huwelijck, waermede ick binnen ses dagen gedreygt werde, doet my alles wagen, en in het vast besluyt van my daer van te bevryden, door wat middel het sy, heb ick gelooft te behooren u veel eer te verkiesen als de Wanhoop; gelooft egter niet dat gy geheel schuldig sijt aen mijn quaetaerdig lot, het en is den dwang niet waer in ick my bevinde, die het gevoelen dat ick tot u hebbe, heeft voortgebragt: maer wel het is sy, die de Getuygenisse verhaest, en die my doet overtreden de maniere ofte Welvoegentheyt van het vrouwelijcke geslagt. Het en sal niet als aen u hangen, dat ick niet haest de uwe zy, en ick wagt alleenig tot dat gy my sult betoont hebben de meyninge van uwe liefde, om u te doen verstaen het besluyt dat by my is genomen; maer boven al, denckt dat den tijt naeckt, en dat twe Herten die den anderen beminnen elkanderen behooren met een half woort te verstaen. |
