Gerrit de Ridder: Promotie van Marten, door den professoor Joorisvaar.
Dienende tot een voorspel voor de min in ’t Lazarushuys. Amsterdam, 1748.
Uitgegeven door drs. G.C. van Uitert.
Red. dr. A.J.E. Harmsen, Universiteit Leiden.
Ceneton077350 — Facsimile bij Ursicula
In deze uitgave zijn evidente zetfouten gecorrigeerd en gemarkeerd met een asterisk.
Continue
[p. 1]

PROMOTIE
VAN
MARTEN,
DOOR DEN
PROFESSOOR
JORISVAAR.

Dienende tot een Voorspel voor de
MIN IN ’T LAZARUSHUYS.

DOOR
GERRIT DE RIDDER.

[Vignet: Fortuna als nar]

t’AMSTERDAM,
By JOHANNES SMIT, Boekverkoper in de Pylsteeg, 1748.


[p. 2]

VERTOONDERS.

JORISVAAR.
KLAASJE
MARTEN.
JAN MET ZYN DUIFJES.
PEEREBOOMPJE.
FALDERADEROPSASA.
ASEM.		}
}
}
}		Gekjes.
DE HUSKNEGT.
TOEKYKERS.
DANSERS.

Continue
[p. 3]

PROMOTIE
VAN
MARTEN,
DOOR DEN
PROFESSOOR
JORISVAAR.
_____________________

JORISVAAR.
            Kom Jongetjes, kom zoete maats,
            Een ider voegt hem op zyn plaats,
            En luistert toe met open ooren,
            Om’t geene dat ik zeg, te, hooren.
            (5) Je luy moet stil zyn, of de gart,
            Die zelje voelen, hoe zy smart,
            Als jy my komt in ’t spreeken hindren:
            Daarom zit neer en zwyg als kindren.
Allen gelyk.
            Al watje blieft, dat zeg toch maar
            (10) Wy zullen zwygen Jorisvaar.
JORISVAAR.
            Goed, goed, om tot de zaak te komen:
            Je luy hebt altemaal vernomen,
            Hoe dat tot Klaasjes groot verdriet,
            Zyn besten maat het leven liet,
            (15) Zyn and’re helft, zyn lieve Marten:
            Die droeve doot gaat hem aan ’t harten,
            Hy klaagden my zyn druk en noot,
            Nou is myn lieve Marten doot,
            Ik mogt hem niet na ’t graf verzellen,
[p. 4]
            (20) Og! Jorisvaar hoe zel ik ’t stellen,
            Myn lieve Marten ben ik kwyt,
            Myn besten vriend, myn broer, ô! spyt:
            Hy heeft van droefheit, zonder jokken,
            Zyn haaren uit zyn hooft getrokken,
            (25) Gy ziet het zelf, hy draagt noch rouw;
            Ja heeft in ’t felste van de kouw,
            Om dat hy gansch geen vreugd wou raapen,
            Alleenig in zyn kreb geslaapen:
            Geen ratel, fluitje, bol noch pop,
            (30) Kon hem vermaken, ’t kreeg de schop,
            Hy liep gestaag met traanende oogen;
            Nu wil ik hem, uit mededoogen,
            Een andre Marten, in de plaats
            Tot makker geven, zeg nou Maats
            (35) Wat dunktje luy, zyt gy te vreden?
            Wert hy in Martens plaats geleden?
            Die nu wel andwoord, scherp en kloek,
            Die krygt een drie duits zoete koek,
            Elk heeft zyn beurt nu om te spreeken.
            (40) Wat zyt Jan Duifjes?
JAN DUIFJES.
                                                     Zeuve weeken.
De Gekjes altemaal.
            Dat antwoord dat hy het verliend
            Het wel een zoete koek verdiend.
JORISVAAR.
            Hy zalze hebben, waar is ’t mantje?
            Daar is een koek; gaat zitten Jantje,
            (45) Na Peereboompjen, andwoord dra,
            Wat dunkt ’er u van?
PEEREBOOMPJE.
                                             ’k Zeg van ja,
            Ik zeg van ja, myn Joris Oompie.
            Ik zeg van ja, myn Peereboompje,
[p. 5]
De gekjes altemaal.
            Dat andwoord, dat hy het verliend,
            (50) het wel een zoete koek verdiend.
JORISVAAR.
            Daar is hy, zo volg zo malkander,
            Je moet gaan zitten, nou een ander
            Jy met je stokjes, lustig dra
            Wat zegje?
FALLALADEROPSASA.
                             Fallaladerop, sa, sa,
            (55) Fallaladerop sa, sa, falderare
            Falderal la lal laare.
De gekjes altemaal.
            Dat andwoord dat hy het verliend,
            Het wel een zoete koek verdiend.
JORISVAAR.
            Dat ’s regt, zyn kennis is gebleeken:
            (60) Nou Asempje nou moet jy spreeken,
            Niet lang te talmen, maak besluit;
            Wat dunkje?
ASEM.
                               Asem, asem in asem uit.
            Ja Asem, Asem, wazem, brasem,
            Kryg ik een koek ik haal myn Asem.
De gekjes altemaal.
            (65) Dat andwoord dat hy het verliend,
            Het wel een zoete koek verdiend.
JORISVAAR.
            Voor vast, daar is hy, zonder draalen,
            Nou kenje vry jou Asem haalen;
            Nou Klaasje ’t is genoeg getreurt,
            (70) Nou moet jy spreeken, ’t is jou beurt:
            Zeg, hebt gy niet een groot verlangen,
            Om hem in Martens plaats t’ontfangen,
            En zyt gy niet met hem gerieft?
[p. 6]
KLAASJE.
            Zoals het Jorisvaar belieft.
            (75) Belieft het jou hy word volkomen,
            Van my als makker aangenomen.
De gekjes altemaal.
            Dat andwoord dat hy het verliend,
            Het wel een zoete koek verdiend.
JORISVAAR.
            Hou daar, gy hebt u wel gedragen,
            (80) Nu moet ik Marten ondervragen.
            Belooft gy, dat ge Klaasje altyd,
            Zult helpen met getrouwigheid,
            Het zy van binnenshuis of buiten,
            De deuren grendelen en sluiten,
            (85) En passen met hem op de poort.
MARTEN.
            Ja duimpjen op, ik geef myn woord.
JORISVAAR.
            Zult gy met hem in vriendschap leven,
            En nooit geen reen tot klagten geven,
            Maar wezen vrolyk zo als ’t hoord?
MARTEN.
            (90) Ja duimpjen op, ik geef myn woord.
JORISVAAR.
            Zult gy getrouw, hem alle daagen,
            Gedienstig helpen, torsse, draagen,
            Turf krygen, boodschap’s doen, en voort...
MARTEN.
            Ja duimpjen op, ik geef myn woord:
            (95) En Klaasje mag ’er wel op hoopen,
            ’k Zel veur hem als een kiewit loopen.
De gekjes altemaal.
            Dat andwoord, dat hy het verliend,
            Het wel een zoete koek verdiend.
[p. 7]
JORISVAAR.
            Zo is ’t, nu schort aan onze zaaken,
            (100) Als dat wy daar een einde aan maaken.
            Daar Marten, neemd dan dees hanssop,
            En zet dit wittemutsje op,
            Dat d’andre Marten zo bespaarden,
            Hou dees geschenken wel in waarden,
            (105) Dat daar van ag’tren nog van veur,
            Geen vlak, geen spat, geen gat, geen scheur
            In koome, en zo uw kleed bederven;
            Pas dat het niet verbleekt van verven,
            Maar altoos fris blyve in zyn stand:
            (110) Geef Klaasje nu hier op de hand,
            Ten teken datje hem zult geryven,
            Zo zel jy weer zyn Marten blyven.
MARTEN.
            Ik dankje, dankje, Jorisvaar,
            Ik dankje broertjes allegaar,
            (115) Dat jy myn Klaasje geeft tot makker,
            Ik zweerje by de Koekebakker,
            Dat ik jou al myn leven lank,
            Daar veur zal weten grooten dank,
            Ik zel jou danken al myn dagen,
            (120) Al gaf je myn de huit volslagen.
            Ik zal je danken dag en nacht,
            Dat zweer ik hy de Ratelwacht,
            Ik zel jou al myn leven danken,
            In Scheepen, Schuiten, Wagens, Planken,
            (125) Ik zel jou danken dat ik zweet,
            Ik zel jou danken als ik eet,
            Ik zel jou danken in myn drinken,
            Ja in myn kakken, in myn stinken,
            ’t Zy dat ik waak of dat ik slaap,
            (130) Ik zelje danken als een aap,
            En altyd groote vreugd bedryven,
[p. 8]
            En dan me zelve dankbaar blyven.
De gekjes altemaal door malkander.
            PEEREBOOMPJE. . . .      Ik zeg van Ja.
            ASEM. . . .                     Asem in Asem uit
            FALDERADEROPSA.       Falderalderop sa sa.
            JAN MET ZYN DUIFJES. Zeuven weeken.
DE HUISKNEGT.
            (135) Een Heer laat u zyn dienst aanbiên;
            En vraagt of hy dit huis kan zien.
JORISVAAR.
            Ik kom; nou draag dat goed na binnen
            Dan kunje luy een Dans beginnen.
Hier werd gedanst.

EINDEN.
Continue