W. den Elger: Wagt me voor dat laantje. 1698.
Naar Jean François Regnard: Attendez-moy sous l’orme, comedie.
In de uitgave van het Franse spel door de Haagse boekhandelaar Jacob van Ellinkhuysen (KBH 2213 C 6 : 7) wordt het ten onrechte toegescheven aan Jean Palaprat.
Uitgegeven door Marti Roos
Red. dr. A.J.E. Harmsen, Universiteit Leiden.
Ceneton024810 — Ursicula
In deze uitgave zijn evidente zetfouten gecorrigeerd en gemarkeerd met een asterisk.

Continue
[p. 1]

WAGT ME

Voor dat

LAANTJE.

KLUGT-SPEL.

[Vignet: Veritas filia Temporis]

Tot Rotterdam,
__________________

By Pieter van der Veer, Boekverkoper, naast de
Wissel-bank. 1698.


[p. 2: blanco]
[p. 3]

(*)

Aan de HEER

KORNELIS BOON.

        Myn HEER,
Uw eêl vernuft steets tot grootmoedigheên gewent,
En door een heilig Vuur tot Treurstof aangeschent,
Moest, (schoon myn’ pligt tot u, my hier komt aan te mannen)*
Dit opzet, wat verwaant, uit myn gedagten bannen,
(5) My noopen, om uw Geest met edeler Banket,
Als ’t geen myn jonge Schagt u hier heeft voorgezet,
Te onthaalen; maar, Myn Heer, God Phebus laat zyn’ straalen
Zoo wel op ’t slegte Gras als ed’le Lauren daalen.
En waare Vrintschap meet de Gift niet na waardy
(10) Maar na genegentheit, dus hoop ik ook dat gy
Dit aan zult zien, en aan die yver toe zult schryven
Waar mêe ik toonen wil te zyn en zullen blyven,

        Myn Heer,

                Uwen Pilades en dienstschuldigen Dienaar

W. den Elger.


[p. 4]
(*)

Aan den

LEZER.
EEn zeker Klugtspel van d’Heer Palaprat genaamt Attendez moy sous l’orme, heeft my de stof tot dit nevenstaande verschaft; de rede waarom ik het geen vertaling heb genoemt, is, dat ik het na myn goetdunken een gelapt Hollands kleetje heb aangetrokken, ’t geen, schoon het niet te slordig is, evenwel zommige Zemelknoopers de neus zal doen opkrimpen, dog Martialis dorst voor dezen aan den Keizer Domitiaan (die, volgens Suetonius, de Tooneelen bepaalt hadde) zeggen
Innocuos censura potest permittere lusus.
Of ik my mede hier van kan bedienen laat ik aan ’t oordeel van den onpartydigen Lezer.


VERTOONERS.

Krelis, Vader
Wobbe, Moeder		 } van Pleuntje.
 Roemer, een kale Jonker, Minnaar van Pleuntje.
 Flip, Knegt van Roemer.
 Jaap, Vryer van Pleuntje.
 Pleuntje, verlooft aan Jaap.
 Katryn, Dienstmaagt van den Lantheer van Jaaps
                Vader, verlooft aan Flip.
 Monsieur la Fleur, Crediteur van Roemer.
 Eenige Boeren en Boerinnen.

    Het Tooneel is ontrent het huis van Krelis.

Continue
[p. 5]

Wagt me voor dat Laantje.

KLUGT-SPEL.
______________________

EERSTE TOONEEL.

KRELIS, WOBBETJE.

KRELIS.
            NOu Wobbigje, weez’ wel te vreên.
WOBBETJE.
            Ik wil niet, ’k zel ’er teuge gaen.
KRELIS.
            Je meugt jou wel gelukkig houwen,
            Ongz’ Pleungtje zukken Hieer te trouwen,
            (5) Wat droes wie mienje dat het is?
WOBBETJE.
            Ien uitgezoope ligtemis,
            Ien kaele neet, ien frangse pronker,
            Ien geldelooze vungse jonker,
            Die tot zyng ooren steekt in schult,
            (10) En jou de zotte kap maer vult,
            Ien fun die jou soekt deur te stryken,
            Maer nien, als jy niet toe wilt kyken
            Zel ik ’et doen, wat mien je dat
            Die vengt hier met zyng naekte gat
            (15) In al dat moije goed begomme
            Dat van Peet Aeltjen is ekommen
            Zou vallen, en dat hy dat geld
            Van Frank Oom dus ing’ zyng geweld
            Zou krygen, nien daer ben ik teugen,
[p. 6]
            (20) Het zel men al men leven heugen,
            Al leefden ik nog hongerd jaer,
            Wat jou Peet Aeltje zey, hoor vaer
            Zey zey, ik heb gien Erfgenaemen
            As Kees en Pleungtje Nigt te zaemen,
            (25) Maer ’k heb het niet op Kees Neef, wangt
            Dat is men al te ligten kwangt,
            Daerom zel ik ’t jou dogter maeken;
            En nou zou al dat goegje raeken
            Aan zoo ien kaelen hongd;... wel ier
            (30) Ik dat...
KRELIS.
                                Wel wyf het is ien Hieer
            Van Rippertaesie.
WOBBETJE.
                                        Ouwe leuren
            Daer schait ik in, ’t zel nooit gebeuren
            Zie daer al zou’t er nog zoo gaen;
            Zou ik myn ienig Kingd hier aen
            (35) Dien ongbekengden hongsvot geven,
            Die meug’lyk al ien reis of zeven
            In ’t Smeerbed heit geweest.
KRELIS.
                                                        ’k Zeg wyf
            Maek iens een engde van ’t gekyf
            En schelden, of...
WOBBETJE.
                                        Jae ’k wil niet zwygen,
            (40) Zoo mien je ’t nae je kop te krygen,
            Maer ’k lag ’er meè, daer meê is ’t uit,
            Ze was bekangs met Jaep de Bruit,
            En zie die knegt wil ik ze geven.
KRELIS.
            Ik niet, wel wie had vang zyng leven
            (45) Zuk ongverstangd van jou elooft,
            Wel Wobbe ’k ben de Mang en ’t hooft.
[p. 7]
WOBBETJE.
            Die Mang is ’t hooft, wel watte dingen,
            Wel Krelis, wel hoe kungje ’t vingen;
            Maer waer hangt tog jou hooftschop uit?
            (50) Ik ben de muts daar ’t hooft in sluit.
KRELIS.
            Maer as ’t et hooft dan komt gelegen
            Ken hy’er wel zyng poort ang vegen,
            Verstaeje dat wel Wobbe
WOBBETJE.
                                                    Jae ’k
            ’k Verstae ’t wel, honts klink, wat ien zaek
            (55) Wat wongerbaerelyke dingen,
            Men hoort’er deungtjes van te zingen;
            Ei zie hoe ziet hy nou gelyk
            De duivel op goe Gerrit, kyk
            Dat effe letterhoute bakhuis;
            (60) Loop Krelis loop jy nae het kakhuis
            En praet daer wat, daer beng je Man
            Voogt, Hooft en al den droely van.
KRELIS.
            Wel heb jy lest niet hooren preeken
            Dat als de man begint te spreeken
            (65) Dat dan de vrouw straks zwygen moet.
WOBBETJE.
            Daer zou de droes meê speulen, bloet
            Ik zwygen, jy de vlagge voeren,
            Nien Kingd ik zou men gat nog roeren
            Wannier ik stom was an men mongd.
KRELIS.
            (70) Nou zwyg ien beetje ’k zel terstongd*
            Het jou ter degen laeten heuren.
WOBBETJE.
            Jae kust ien aepe gat vang veuren,
            ’k Schait ing dat laten heuren.
[p. 8]
KRELIS.
                                                            Maer
            Ik zel et jou hiel naekt en klaer,
            (75) Dat jy et vat veur oogen stellen.
WOBBETJE.
            Wel jae wat zel jy tog vertellen
            Is ’t ’t speultje van ’t root kousje niet?
            Maar nu zeg op.
KRELIS.
                                    Gelyk je ziet
            Dat as het hooft staet op de schoeren,
            (80) Die weêr de narmen doen verroeren,
            Eng as die narmen roeren dat
            Die nogtans vast zyn... dat je vat;
            Dat die, mien ik met buik en bienen
            Met hangde vingers, voeten, tienen
            (85) Jen mensch uitmaeken, maer allien
            Het hooft...verstae iens wat ik mien...
            Hun altegaer de kost moet geven,
            En boven hun ook staat verheven,
            En dat verheve staet, dat moet
            (90) Ook hoog zyng, en dat hoog is doet
            Zich zelve wel van verre kyken,
            En hier uit moet verzeker blyken
            Dat wat de mang maer wil dat dat
            Geschien moet...
WOBBETJE.
                                        Jemeny jan gat
            (95) Wel tog, jou hooft staet op je schoeren
            En daerom zou ’k me mongd hier snoeren?
            Veur zulken droogen hillebil
            En doen dan al wat hy maer wil.
            Wel Krelis, wel ’t zyng wongere zaeken,
            (100) Men hoortje Domene te maeken.
KRELIS.
            Maek iens ien engd van dit getier
[p. 9]
            Of wyf ik zel je veur plasier
            Hiel ligt wat op je rugge touwen.
WOBBETJE.
            Jae gae je bestemoeder klouwen
            (105) Wat bruitme deuze malle gek.
KRELIS.
            Zwyg, eer ik jou ang stikken trek.
WOBBETJE.
            Wel dras brook jy me ang stikke trekken
            Wel ’k slae je zelf jou harssebekken
            Wel strak zoo plat gelyk ien schol.
KRELIS.
            (110) Wel Wobbe zwyg, ik wor nou dol,
            Men krul begingt nou hoog te ryzen.
WOBBETJE.
            Se brook begingt et uit te wyzen
            Nae ’k zie wel hieer men lieve man,
            Wel Krelis, wel hoe kom j’er an,
            (115) Wel wilje tog zoo niet ontstellen,
            De opstyging zou je meug’lyk kwellen;
            Maer zie daer komt dien fraeyen heer
            Je aenstaende Schoonzeun, wel ik zweer
            Dat ik je zel dat gat vernaeyen.
KRELIS.
            (120) Jae jae loop daer de haene kraeyen
            Eng kaekel daer, dit wyf.


TWEEDE TOONEEL.

KRELIS, ROEMER, FLIP.

ROEMER.
                                                      PApa,
            Dus noem ik u, wyl ik zoo na
            Reets ben tot dat geluk gerezen
            Van uwen lieven zoon te wezen,
[p. 10]
KRELIS ter zijden.
            (125) Papa! papa! o bloet!
ROEMER.
                                                      De smart
            Van myn te diep gekwetste hart
            Is oorzaak dat ik my kom wenden
            Tot u...
KRELIS.
                          Ik zel om jan buur zengden
            Ben jy gewongt, dat ’s ien barbier
            (130) Die goed is, maar ’k zie niet een sier.
            Waer is...
ROEMER.
                            Papa gy zyt bedroogen,
            ’k Wil zeggen dat de tov’rende oogen
            Van uwe dogter, zulk een bres
            In...
KRELIS.
                    Onze pleun ien toveres?
            (135) Nien, nien men heer dat moetje weten
            Ze is nimmer van de droes bezeten
            Geweest, die jou dat heit gezegt
            Heit jou hiel kwaelik ongerregt.
ROEMER.
            Gy vat den zin niet van myn’ reden,
            (140) ’k Wil zeggen dat die, zoetigheden,
            Die zy met my haast smaaken moet...
KRELIS.
            Maar ongze pleun die mag gien zoet,
            Ik heb ’er van myn leve daege
            Nog nae gien stroop pot hoore vraegen.
ROEMER.
            (145) Dat meen ik niet, ’k zeg dat ik door
            Haar’ frayigheid myn hart verloor;
            En wyl wy door een onderlinge...
KRELIS.
            Wel waar mien jy dat weêr te vinge?
[p. 11]
ROEMER.
            Maar ’k bid Papa geef tog wat tyd:
            (150) ’k Verzoek maar, wyl ik nu verblyd
            Uw dogter sta ten vrouw te trouwen,
            Dat jy me daar niet van wilt houwen,
            Maar met den eersten voort laat gaan.
KRELIS.
            Al wou j’er nog van aevent aen,
            (155) Zie daer ik beng ’er meê te vreden.
ROEMER.
            En schoon alleen haar’ frayigheden
            My haar doen trouwen en geen geld,
            Bid ik nogtans dat gy bestelt
            Dat daer die som met een mag wezen
            (160) Die gy my reets hebt toegewezen.
KRELIS.
            Nien, ’k zal, slae daer giein twyffel aen;
            Nou ik zel vast nae huis toe gaen
            En zien het alles klaer te maeken
            Dat wy van aevent vaerdig raeken.
ROEMER.
            (165) Papa, uw dienaar.
KRELIS.
                                                  ’t Gaeje wel.
ROEMER.
            Maar draag daar zorg voor.
KRELIS.
                                                        Jae ik zel.


DERDE TOONEEL.

ROEMER, FLIP.

FLIP.
            WEl heer hoe kom j’er toe te raaken?
            Je zelt een aardig paartje maaken
            Je lykent wel na zoo’n boerin.
[p. 12]
ROEMER.
            (170) Ja Flip het minsten is uit min
            Dat ik haar neem.
FLIP.
                                        Ik ken ’t wel denken
            Maar evenwel zich weg te schenken,
            En dat voor al zyn leven lang,
            Aan zulk een staat, het valt al bang.
ROEMER.
            (175) Wie zeit dat?
FLIP.
                                            Zel j’haar dan niet trouwen?
ROEMER.
            Ja trouwen wel, maar geensints houwen.
FLIP.
            Wel hoe versta ik dat?
ROEMER.
                                                Wel hoe?
            ’k Ben haar van nou of aan al moe,
            Als ik haar geld heb bruy ik heenen,
            (180) En laat haar zitten, zou jy meenen
            Dat ik zou blyven by zoo’n vrou?
FLIP.
            Myn Heer ’t is wonder goed, maar zou
            Jy, toen jy in den Haag verkeerde
            En daar dat Weeuwtje pretendeerde,
            (185) Het ook zoo hebben aangesteld
ROEMER.
            Neen, ’k zou zoo lang ik van haar geld
            Fatsoenelyk had kunnen leven
            Wel by die Juffer zyn gebleeven,
FLIP.
            Maar Heer dat wy eens spraaken van
            (190) Wat anders, jy weet wel ik kan
            Hier van de wind zoo lang niet leeven;
ROEMER.
            Wat wilje hier meê te kennen geven?
[p. 13]
FLIP.
            Dat jy, op dat je ’t wel verstaat
            In goed rond duits, reets ben ’t te kwaad
            (195) Aan my, myn Heer, voor eerst het geene
            Gy hier verteert hebt, en met eene
            Voor drie jaar huur.
ROEMER.
                                          ’t Is indiscreet
            Flip, dat jy dit nu zegt, je weet
            ’t Geluk laat my al vry verlegen.
FLIP.
            (200) Myn Heer, het liep my altyd tegen
            Van de eerste stond af dat ik me in
            Uw dienst begaf, maar niet te min,
            ’k Ben nu in ’t end het luk te boven
            En heb de waereld gansch verschoven.
ROEMER.
            (205) Jou malle zot.
FLIP.
                                            Ja tog myn Heer
            ’k Heb zedert korten tyd wat meer
            Als eerst op ’t waerelds agt geslaagen
            Ik ben ’t vry moe dat ’k alle daagen
            In plaats van eten slaagen kryg,
            (210) Schoon ik dan nog de rest verzwyg
            Hoe ik u steets moet alle nagten
            Voor hoere Kitten zitte wagten,
            In ’t kort myn Heer, ik ben bereid
            Om met een heele zoete meid,
            (215) My hier in de egte staat te geven.
ROEMER.
            Door welk een Ster worde ik gedreeven?
            Dat ik dit Meisje nog niet ken,
            En hier reets veertien dagen ben
            Geweest,
[p. 14]
FLIP.
                            Wil van geen Starren klaagen
            (220) Ik heb’er zorge voor gedraagen,
            Zy was al wat te moy zoo’k dagt
            Om voor uw oog te zyn gebragt.
            Maar dus vergeten wy myn zaaken;
            Ik heb myn rek’ning op gaan maaken;
            (225) Eerst drie jaar dienst...
Hy haalt een Papier uit zyn zak.
ROEMER.
                                                          Hoe ik heb dan
            My drie jaar laaten dienen van
            Zoo’n Schelm als jy, bent?
FLIP.
                                                        Ja je seker,
            Myn Heer.
ROEMER.
                            Zoo’n Guit, zoo’n stoute spreeker.
FLIP.
            Ja tog.
ROEMER.
                        Een Vagabont, een Fielt,
            (230) Waart van een hont te zyn vernielt.
FLIP.
            Jy hebt gelyk.
ROEMER.
                                    Die overlange
            Verdienden op te zyn gehangen.
FLIP.
            ’t Is waar, myn Heer.
ROEMER.
                                            Zoo’n Beest, zoo’n Zwyn.
FLIP.
            Myn Heer, ’t kan niet te schand’lyk zyn.
ROEMER.
            (235) Zoo’n Schurk om na’n galey te zenden.
FLIP.
            Maak van dit pryzen eens een enden;
[p. 15]
            Zoo lang ik van geen Geld sprak, was
            Ik goed, maar nu ik eens van tas
            Praat, zyn die deugden haast vervloogen;
            (240) Myn Heer, gy ziet hier voor uwe oogen
            Een Schelm, een Fielt, een Schurk, een Guit,
            Een Vagabont, een snoo Schavuit,
            Ondeugt van buiten en van binnen,
            En alles wat je kent verzinnen,
            (245) Maar die ootmoedig en beleeft
            Verzoekt, dat j’hem zyn vryheid geeft,
            En dat jy hem zyn Geld wilt tellen.
ROEMER.
            Nou Flip, wil jou niet meer ontstellen
            Ik zel je houwen weez te vreên.
FLIP.
            (250) Myn Heer, dat’s mis, ’t is Geld dat ’k meen,
            En dat jy my ontslaat met eenen.
ROEMER.
            Wel wilje niet zo brûy dan heenen.
FLIP.
            Maar Geld myn Heer.


VIERDE TOONEEL.

MONSIEUR LA FLEUR, ROEMER, FLIP.

LA FLEUR.
                                                  VOt Serviteur
            Myn Heer.
ROEMER.
                              Ben jy ’t Monsieur la Fleur
            (255) Wat ben ik bly u hier te groeten.
LA FLEUR.
            Myn Heer uw Dienaer... ’k kwam...
ROEMER.
                                                              ’t Ontmoeten
[p. 16]
            Van zulk een Vrind verheugt my zeer.
LA FLEUR.
            ’k Ben u hier voor verpligt, myn Heer,
            Maar ’k kom eens zien of gy my heden
            (260) Betaalen kunt, ’t is lang geleden
            Gelyk myn Heer wel is bekent
            Dat jy....
ROEMER.
                          Parbleu Monsieur je bent
            Uitstekent wel te pas, je wezen
            Doed my nog voor geen ziekte vreezen.
LA FLEUR.
            (265) ’t Is waar myn Heer, maar....
ROEMER.
                                                          ’k Zeg je kleur
            ’t Gezigt en al, Monsieur la Fleur
            Doed my nog niets als goed verwagten.
LA FLEUR.
            Myn heer ’k heb nog geen reên tot klagten;
            Maar ’k wenste wel...
ROEMER.
                                                Hoe vaart je vrou
            (270) Madam’ La Fleur al?
LA FLEUR.
                                                        Zy is nou
            Weêr wel te pas dog heeft voorleden
            Heel ziek geweest.
ROEMER.
                                          ’k Ben bly dat z’ heden
            Weêr is herstelt.
LA FLEUR.*
                                      Zy is, myn Heer,
            Uw dienares, dog ’k wou...
ROEMER.
                                                        Ik zweer
            (275) Zy is een puikje van de vrouwen.
[p. 17]
LA FLEUR.
            Dat ’s waar, maar...
ROEMER.
                                            Zelje zoon haast trouwen?
LA FLEUR.
            Nog niet, myn Heer, maar ’k wenste wel...
ROEMER.
            Hoe vaart jou kleine Isabel?
LA FLEUR.
            Nog reed’lyk, maar...
ROEMER.
                                                Jou kleine jongen
            (280) Maakt die nog zulke kromme sprongen,
            Als laastmaal met zyn trommel?
LA FLEUR.
                                                                ja*
            Myn Heer, hy heeft geen wedergâ
            In zoetigheid; maar nu de reden
            Waarom...
ROEMER.
                              ’k Heb zoo veel tederheden
            (285) Voor ’t kint als of ’t* myn eige was.
LA FLEUR.
            ’k Wou...
ROEMER.
                            Maakt je hond met zyn gebas
            Zoo veel geraas nog als voor heenen,
            Hy beet me laastmaal in de beenen.
LA FLEUR.
            Men kan ’er nau van rusten, nog
            (290) Vry meer als oit te vooren, dog...
ROEMER.
            ’k Heb reden om dus nauw te vraagen
            Na uw’ familie alle daagen
            Denk ik ’er om,
LA FLEUR.
                                          ’k Ben u myn Heer
            Verpligt, ik...
[p. 18]
ROEMER.
                                Zoo je wist hoe zeer
            (295) Ik u bemin, gy zout bekennen
            Dat wy volmaakte vrinde bennen.
LA FLEUR.
            ’k Gelooft, maar Heer zoo ’t u geviel...
ROEMER.
            ’k Beminje met myn lyf en ziel.
LA FLEUR.
            Het is te veel, maar ’k wou wel weten...
ROEMER.
            (300) Parbleu blyf tavond by my eten.
LA FLEUR.
            Myn Heer ik kan niet ’k moet in stad
            Van avond zyn, en ’k zou van ’t pad
            By donker ligtelyk kunnen dwaalen,
            Maar Heer ik wenste van ’t betaalen...
ROEMER.
            (305) Ma foy je weet, zoo jy me kent
            Dat jy myn beste halsvrind bent,
LA FLEUR.
            Ik twyffel daar niet an, maar deze...
ROEMER.
            ’k Moet niet alleen uw dienaar wezen
            Maar ’k ben ook nog uw debiteur
            (310) ’k Beken het graag Monsieur la Fleur.
LA FLEUR.
            Myn Heer... daar...
ROEMER.
                                          Nu ik wil u groeten
            En hoop u weêr gezont te ontmoeten
            Adieu , daar ’s imand die my wagt
            ’k Had anders u aan stad gebragt.


[p. 19]

VYFDE TONEEL.

FLIP, LA FLEUR.

FLIP.
            (315) MYn Heer is jou heel zeer genegen
            Monsieur la Fleur.
LA FLEUR.
                                        ’k Was zoo verlegen
            Met zyn beleeftheên dat ik niet
            Van geld schier spreeken dorst, je ziet
            Hoe vrind’lyk hy my kwam te onthaalen.
FLIP.
            (320) Hy zei je zekerlyk betaalen
            Gelyk een Edelman.
LA FLEUR.
                                            Wel nu
            Zoo ik het kryg beloof ik u,
            ’t Geen gy my kwaats bent kwyt te schelden,
            En met een foy nog te vergelden,
            (325) Adieu Flip.
FLIP.
                                        Wel Monsieur la Fleur
            Je dienaar, ’k ben j’er dankbaar veur.


ZESDE TOONEEL.

FLIP.

            JE meugt het wel by’t myne zetten;
            De droes mag ook zoo’n vent verpletten,
            Maar Flip is ook geheel niet gek,
            (330) Neen tog niet, ’k zel ’t hem deur een trek
[p. 20]
            Wel weêr eens ruim genoeg betaalen,
            Catryn komt my aan ’t hooft steets maalen
            Dat ik het huw’lyk met de zeun
            Van haare boer, en deze pleun
            (335) Zoo veel ik kon maar voort zou zetten,
            En ’t werkje van myn Heer beletten,
            Maar ’k zel het doen, zy heeft alrêe
            Iets op de baan gehad, waar mêe
            Zy meende dat zy ’t om zou stooten,
            (340) Daar komt ze, nou eens voort beslooten
            Hoe wy het zelle stellen.


ZEVENDE TOONEEL.

CATRYN, WOBBE, FLIP.

KATRYN.
                                                        FLip,
            Hoe is het heb je nog al slip
            Of heb je nou je geld gekregen.
FLIP.
            Ik mogt de droes in Nooreweegen
            (345) In plaats van munten was het guit
            Schurk, schellem, vagabont, schavuit,
            En diergelyke slag met hoopen,
            Ik zei daar ken ik niet voor koopen,
            ’k Verzoek maar geld en myn verlof,
            (350) Wel nu ik wil dan van je of
            Zey hy, wy zullen het verscheelen,
            Van u en my te zamen deelen,
            ’k Ontsla je dan maar geef geen geld.
KATRYN.
            Wel nou, nou ben je fray gesteld,
            (355) En jy wilt voor zoo’n schurk nog spreeken,
[p. 21]
            Zoo’n deugeniet, gansch elleweken
            Ik zeg het je nog eens, sie daar,
            En zie ik meen het ook voorwaar,
            Zo jy het met die vent blyft houwen,
            (360) Dat ik je nimmermeer zal trouwen.
FLIP.
            Nou nou, Katryntje, word niet kwaad.
KATRYN.
            Kwaad ben ik zoo j’hem niet verlaat.
WOBBE.
            Doe jy et Flipje , kenje maeken
            Dat zy aen Jaepik komt te raeken,
            (365) Zel ik Katryngtjes as je trouwt
            Ien luispook geven, klinklaer gout
            En jou ien zulv’ren onbekengden;
            ’t Zel tog jou Hieer zeng malle lengde
            Niet overkomme ’t gaet hoe ’t gaet,
            (370) Daerom zoo volg jy myne raet.
FLIP.
            Wel nou ik ben ’er meê te vreede,
            Het schorte maar alleen an ’t kleeden
            En as je die...
KATRYN.
                                  Die heb ik nou
            Ons Juffrouws moey is in den rou
            (375) En die is gisteren hier gekommen.
WOBBE.
            Dat komt te wonger wel begommen.
FLIP.
            Katryntje zel je dan ook wel
            Voor Weeuwtje speulen?
KATRYN.
                                                    Ja ik zel
            Je dat wel uit een eekje klaaren,
            (380) Maar wie komt nu hier weder baaren
            ’t Is Japik.


[p. 22]

AGTSTE TOONEEL.

JAAP, WOBBE, KATRYN, FLIP.

KATRYN.
                              WEl, wat doe je nou
            Weêr uit den huis zeg Jaepik,
JAAP.
                                                          ’k Wou
            Je nog van Pleungtjen iets vertellen
            Om...
KATRYN.
                      Ja wy zellen het wel stellen,
            (385) Ga maar na huis en weez te vreên.
JAAP.
            Nien nien je weet niet wat ik mien
            ’k Heb daer iets aerdigs nou verzonne
            En...
KATRYN.
                      Ga maar ’t werk is al begonnen.
JAAP.
            Maer...
KATRYN.
                      ’t Zel wel gaan hou jou maar stil.
FLIP.
            (390) Nou laat eens hooren wat hy wil
KATRYN.
            Wel wy gaan onderwyl dan heenen,
            Je weet onz’ tyd is al verscheenen,
            Hy zel het jou wel zeggen ’t geen
            Hy zeggen wil.
FLIP.
                                    Ja ga maar heen.


[p. 23]

NEGENDE TOONEEL.

JAAP, FLIP.

JAAP.
            (395) KAtryn en jou wou ’k met je beye
            Verschuilen en dan van je scheye,
            En gaen dan zoo nae Pleungtjes toe,
            Verstaeje, en zegge dan, wel hoe
            Wat hoor ik Pleungtje zel je trouwe,
            (400) Dan zel zy heur hiel kwaelyk houwe,
            Dan zel ik zegge, met ien Hieer,
            Verstaeje ’t, en dan zel zy weer,
            Het hiete jokken, en verstaeye,
            Dan zel ik ’t wete zo te draeye,
            (405) Dat wy dan zaemen uit gaen, en,
            Verstaeje’t? as ik daer dan ben*
            Daar jy lui zelt verburgen leggen.*
            Verstaeijet, dan zel ik weêr zeggen,
            Wel Pleungtje heugt het jou dan niet
            (410) Wat tussen ongs wel is geschiet,
            Weet jy niet hoe ik jou bezingde
            En mit men hart en ziel bemingde,
            Dat ik jou als ien gouwe schat
            Te wongerlik heb lief ehad,
            (415) Dan zel ze zegge jae, verstaeije,
            En dan zel ik weêr zegge, gaeje
            Me dan zoo hiel vergeten, ’t heugt
            Jou immers wel dat wy in vreugd
            Op ongze weurf iens samen zaaten,
            (420) En dat we toe zoo zaeme praeten,
            En dat je Koussebangd toe viel,
            Verstaeje ’t, en dat ik die hiel,
            En dat ik die niet weer wou geve,
            Verstaeje ’t, en dat ’k zey je leve
[p. 24]
            (425) Kryg jy die nou niet weer ik hou,
            Verstaeje ’t, die van jou op trou;
            Dan zel ze zeggen jae dat raeye,
            Wangt dat is waer, en dan, verstaeye,
            Zel ik ten ierste zeggen, nou
            (430) Ben jy zoo veul dan as men vrouw,
            En dan, verstaeye, zel jy* kommen
            En zeggen dan, o ja begomme
            Je moet de Bruid mit Jaepik zyn,
            En dan verstaeje ’t zel ze myn
            (435) Terstond beschaemt het jae woord geven.
FLIP.
            Wel Japik wel ’k had van myn leven
            Zoo goed van jou dat niet verwagt.
JAAP.
            Jae dat heb ik zoo zelv bedagt.
FLIP.
            Maar gae jy maar na huis, we zellen
            (440) Het op een and’re wys wel stellen
            Jy zelt ze hebben weez te vreên;
            Daar komt haar Vader ga maar heen,
            ’k Beloofje dat ’k men woord zel houwen
            En maken dat jy heur zelt trouwen,
JAAP.
            (445) Wel mag ik jou gelooven?
FLIP.
                                                                Ja
            ’k Beloof het je.
JAAP.
                                      Wel nou ik ga.


[p. 25]

TIENDE TOONEEL.

KRELIS, FLIP.

KRELIS.
            WAt was dat veur ien boere zeuntje?
            Zeg Flip.
FLIP.
                          De vryer van jou Pleuntje,
            Die my zyn nood kwam klaagen dat
            (450) Zy hem zoo vuil bedroogen had.
KRELIS.
            Wel jae hy tog, wie het zen leven?
            Ik zou ze ien boere zeun gaen geven,
            Daar zy ien Hieer ken krygen, nien
            Zoo gek is Krelis niet, ik mien
            (455) Dat varken jou wel aers te wassen;
            Me wyf komt ook nog hassebassen,
            Jae zeit ze, ’t is ien kaele neet
            Je kent em niet; maer Krelis laet
            Hem zoo nog in zen zak niet pissen.
FLIP.
            (460) Het ken de beste nog wel missen,
            Je meent al dat je ’t vast hebt, maar
            Dat ik je eens alles zei, men vaar
            Je zout al wonderlyk staan kyken;
            In ’t kort hy zoektje deur te stryken.
KRELIS.
            (465) Nien Flipje maet dat loof ik niet,
            Ik ken ’t niet denken, wangt je ziet
            Hy wil ons Pleungtje daed’lik trouwen.
FLIP.
            Daar moet je jou niet vreemt van houwen,
            Hy zel je Paart, je Kat, je Hond,
[p. 26]
            (470) En al den hor’lement terstond
            Wel trouwen zoo je geld wilt geven.
KRELIS.
            Wel Flip nou heb ik van men leven
            Hoe oud ik ben, van zulke praet
            Niet meer gehoort.
FLIP.
                                          Myn lieve maet,
            (475) Hy zoekt je maar deur al zyn liegen
            En schelmeryen te bedriegen.
KRELIS.
            Wel Flip, wel Flip wel ’k stae verstelt
            Van ’t geen je zegt.
FLIP.
                                          Als hy je geld
            Maer heit dan zel hy heene peuren,
            (480) Hy is maar uit op zulke geuren.
KRELIS.
            Maer zeker Flip, maar is het waer?
FLIP.
            ’k Zel zooje wilt ’t je naakt* en klaar
            Doen zien en hooren.
KRELIS.
                                              O gansch muizen,
            Wat wil ik hem dat wammes luizen;
            (485) Maer evenwel ik loof et niet.
            Ke daer.
FLIP.
                          Wel Krelis as je ’t ziet
            Dan zel je ’t denk ik wel gelooven.
KRELIS.
            Jae wel zie daer ’k wil hem belooven
            As ik et zie, dat dan de moort
            (490) Zel in zen luize vaeren.
FLIP.
                                                          Stoort
            Je’r maar niet an, laat myn betyen
[p. 27]
            Ik zel hem al die schelmeryen
            Heel wel betaalen, ga jy maar
            Na huis toe, en ik zel je daar
            (495) Dan daad’lyk haalen: is je dogter
            Nou ook t’huis?
KRELIS.
                                      Ja ze tog ik brogt ’er
            Nog daelyk ting van ’t Hieerschop, dat
            Hy taevend voorenomen had
            Het houwelik met haer te sluiten
            (500) Jae wel, jae wel, ik wed ze buiten
            Der tureluur raekt as ze ’t hoort
            Zoo’n guitestuk, jae ’k wed ze voort
            Wanneer ’er zulliks komt te veuren
            Van kwaedheid zel ’er reusel scheuren.
            (505) Ze zel... maer zie daar komt hy aen
            Van verre.
FLIP.
                              Nou ga jy maar heen
            Laat my het werkje maar besteeken,
            Ik moet hem eens alleenig spreeken,
            Maak dat je zamen t’huis blyft.
KRELIS.
                                                              ’k Zel.
FLIP.
            (510) Dag Krelis.
KRELIS.
                                          Nou het gaeje wel.


ELFDE TOONEEL.

FLIP.

            HOe wil dien armen Droes staan kyken
            Wanneer hy hem zoo deur ziet stryken
            En dat ik hem die pas of loer;
[p. 28]
            Het zel hier honden zei den boer
            (515) En zat vast op een teef, gans vinken
            Het zel hier mee geen kleintje stinken
            Wanneer ’t geheim zig openbaart,
            Maar de eene deugd is de ander waart.
            Zey ’t meisje en ze gaf haar billen
            (520) Ten besten voor die geld wou spillen.
            Daar komt hy zagt.


TWAALFDE TOONEEL.

FLIP, ROEMER.

FLIP.
                                            MYn Heer een woord.
ROEMER.
            ’k Heb nou geen tyd Flip, ’k moed zoo voort,
            Myn zoetertje zel reets al wagten.
FLIP.
            Hoe kom j’er nou zoo na te tragten
            (525) Je praatte flus zoo niet.
ROEMER.
                                                          Dat ’s waar
            Toen praatten ik heel anders, maar
            ’k Heb zint een and’re zin gekregen,
            Ik voel myn hart tot haar genegen.
FLIP.
            Maar ik heb hier het...
ROEMER.
                                                Neen ik ga
            (530) Ik hoor je niet.
FLIP.
                                              Maar loopt zoo dra
            Tog niet ’k zel van men geld niet spreeken;
[p. 29]
            Dog wyl je nou zoo bent* ontsteeken
            In min tot haar is ’t beter dat
            Ik dit verzwyg.
ROEMER.
                                    Wel neen, wat had
            (535) Jy my te zeggen laat eens hooren.
FLIP.
            Myn Heer ’t zou maar je rust verstooren,
            Gae jy maar na je Pleuntje toe,
            ’t Zel ’t alderbeste zyn.
ROEMER.
                                                  Wel hoe?
            Wat ’s dit* wat heb je dan vernome.
FLIP.
            (540) Dat hier het Weeuwtje is gekomen
            Dat, toen jy weg waart ik ze hier
            Gezien heb... maar dat ’s niet een zier,
            Je hebt je hart nou weg gegeven,
            En.....
ROEMER.
                      Neen, ga voort.
FLIP.
                                              Jy zelt je leeven
            (545) Tog niet veranderen om wat geld,
            Jy hebt je hart daar op gesteld
            En dat moet zoo zen voortgang nemen.
ROEMER.
            Nou, nou, ga voort, waar toe dit temen.
FLIP.
            Wel as je ’t weten wilt, fiat
            (550) Myn Heer, ik wil dan zeggen dat
            Ik strakx toen ’k hier stondt door de boomen
            Het Weeuwtje na me toe zag komen,
            En dat zy heeft na jou gevraagt,
            Waar door ik denk dat g’ haar behaagt,
            (555) Maar wyl jy Pleuntje nou beminde
            Zoo dagt ik...
[p. 30]
ROEMER.
                                    Waar zou ik haar vinden?
FLIP.
            Wel hoe vergeetje dan zoo ligt
            Jou Pleuntje weêr.
ROEMER.
                                        Het is de pligt
            Van een braaf Heer zoo een te trouwen
            (560) Die zyn fatzoen best op kan houwen,
            En daerom schoon ik nu myn zin
            Op Pleuntjes heb gestelt, ’k moet in
            Deez’ zaak myn Min ter zyde stellen,
            En na myn pligt het meesten hellen:
            (565) Maar dus vergeet......
FLIP.
                                                        Myn Heer ik zie
            Ze gunder na ons toe treén.
ROEMER.
                                                        Wie?
FLIP.
            Het Weeuwtje.
ROEMER.
                                    ’t Za allon, mon penje,
            Kom kamt me Pruik wat uit.
FLIP.
                                                          Wel kenje
            Nou niet het een of ’t ander Air,
            (570) Myn Heer, je weet ze mint ze zeer.
ROEMER.
            Parbleu! dat had ik haast vergeten;
            Maar ’k zel me van dat voordeel weten
            Te dienen.
FLIP.
                              Zagt, daer is ze.
ROEMER.
                                                          Ga
            Jy nou wat aan een kant Flip.
[p. 31]
FLIP.
                                                          Ja,
            (575) Ik zel terwyl wat op gaan passen,
            En laten jou dat varke wassen.


DERTIENDE TOONEEL.

KATRYN in den Rouw gekleet als een Weduwe en gemaskert, ROEMER.

ROEMER zingt.
            REgardé si je suis vôtre affaire,
            Je suis, doux, amoureux,
            Passioné, plein du feu,
            (580) Mais c’est que j’ay ma Phillis de meillieur
            Un bon, un long, un grand...
            Desir de vous plaire.
            Mais c’est, etc.
Katryn ontmoetende.
            Mevrouw wat lot is my zoo goet
            Het geen dus onverwagt u doet
            (585) Op deze plaats voor my verschynen,
KATRYN.
            De lust om eenzaam wat te kwynen.
ROEMER.
            ’k Heb honderdmaal gezeit, Mevrou,
            Dat u geen Mensch ter waereld zou
            Zoo kunnen troosten in uw lyden
            (590) Als ik.
KATRYN.
                                Myn Heer, stel dat ter zyden,
            Die troost die gy my aan komt bien
            Kan zonder twyffel niet geschiên
            Als met een jalousy van veelen
            In welkers hart gy reets komt deelen.
[p. 32]
ROEMER.
            (595) Mevrou, laat alle Juffers vry
            Verkwynen door de jalousy,
            Als gy my maar......
KATRYN.
                                            Stuit deze reeden,
            Het is nog pas een Jaar geleden,
            Myn Heer, dat zulk een droeve dood
            (600) Myn lieve Man zyn oogen sloot.
ROEMER ter zijden.
            Die pannekoek begint te glyen,
            Zy spreekt al van zyn overlyen.
KATRYN.
            Helaas! als ik bedenk hoe teêr
            Hy my bemint heeft, en hoe zeer...
ROEMER.
            (605) Mevrouw, ey stel dat uit uw zinnen
            Bedenk veel eer myn hevig minnen,
            En dat myn hart vergoede kan
            De schae van uw verloore man.
Flip, met Krelis en Pleuntje hen beluisterende.
KATRYN.
            ’k Heb hem belooft nooit weêr te trouwen,
            (610) En zie ik zal myn woord hier houwen.
ROEMER.
            Dat ’s een belofte buite reên,
            Mevrouw wy zyn hier nu alleen
            ’k Bid wil de stoutigheid verschoonen
            Van myn verzoek, en my betoonen
            (615) Die waarde gunst dat gy ontdekt
            Dat wezen ’t geen tot doelwit strekt
            Van myne min.
KATRYN.
                                    ’t Kan niet geschieden,
            De schaamte komt het my verbieden,
            Want schoon ik het ontveinsen wil
            (620) En met myn hart tree in geschil,
[p. 33]
            De dood myn ’s mans roep in myn zinnen,
            Moet ik nogtans, myn Heer, u minnen:
            Dit dekzel van myn wezen kan
            Ten minste nog het schaamroot van
            (625) Dit woord, voor u, myn Heer, verbergen
            Des wil my daar dan niet om vergen,
            En hou u met dit woord te vreên
            My door de liefden afgestreên:
            ’k Wou, toen ge uw min my openbaarde,
            (630) Uw’ liefden, eer ik my verklaarden,
            Eerst toetzen, dog ik zag dat gy
            Die min haast stelden aan een zy,
            En my, ten eersten gingt verlaaten,
            Nogtans zo kon ik u niet haaten;
            (635) Maar ’t allerpynlykst’ voor myn min
            Was toe ’k vernam dat ge een boerin
            Zout trouwen, ’k kon het nauw’lyks denken,
            Maar ’k zie nu dat ge u weg gaat schenken
            Aan haar, en eeuwig van my scheit,
            (640) Hoe vals gy my steets hebt gevleit,
            En nog, ’k zie hoe steets minnaars liegen.
ROEMER.
            Mevrouw ik wil u niet bedriegen,
            ’t Is waar toen ik de hoop verloor
            Van uw bezit, toen heb ik door
            (645) Een enk’le wanhoop aangedreven,
            Myn woord aan een boerin gegeven,
            Maar ’k gaf haar nimmermeer myn hart,
            ’k Wiert van wat schuldenaars benart
            Die my geen uitstel wilden geven
            (650) En schielyk overvielen t’even,
            Dus dagt ik my te redden door
            Haar geld, en heb haar zoo wat voor
            De gek gehoude met myn praaten,
            Maar ’k meen haar aanstonds te verlaaten,
[p. 34]
            (655) Nu ik verzekert ben dat gy
            Een ted’re liefde hebt voor my.
KATRYN.
            Myn Heer, ’k wil ’t in geen twyffel leggen,
            ’k Verzoek maar dat g’ haar zelf zult zeggen
            Dat gy haar niet bemint, en nu
            (660) Verlaat.
ROEMER.
                                Mevrouw hoe moet ik u
            In zulk een zaak gehoorzaam wezen.
KATRYN.
            Helaas! ik dagt wel dat gy deze
            Boerin nog minde.
ROEMER.
                                          Neen Mevrouw
            ’k Bemin haar niet, maar denk wat zou
            (665) Het voor een spyt in haar verwekken
            Zoo ik ’t haar zelve kwam ontdekken.
KATRYN.
            ’k Begeer dat gy ’t de vader dan
            Ten minste zelv gaat zeggen.
ROEMER.
                                                          Kan
            Ik u Mevrouw hier meê genoegen
            (670) Ik zal ’er my verblyt na voegen,
            Ik ga, maar waar vinde ik u weêr?
KATRYN.
            Daar voor dat Laantje, ’k zal myn Heer
            Myn koets terwylen doen bereiden,
            Ey wil dan daar zoo lang verbeide,
            (675) Tot dat ik by u kom.
ROEMER.
                                                      Ik ga
            En blyve uw dienaar, ’k zal zoo dra
            Het moog’lyk is dan wederkeeren.
KATRYN.
            Ik blyve uw dienares, myn Heer en
[p. 35]
            Zie uw’ komst met vreugt te moet.
ROEMER.
            (680) A dieu mon coeur.


VEERTIENDE TOONEEL.

CATRYN als voren, FLIP, KRELIS, PLEUNTJE.

KRELIS.
                                                  WEl jae dat’s goet
            De drommel mag zoo’n vengt wel haelen,
            Maer ’k zweer ik zel et hem betaelen.
PLEUNTJE.
            Och vaertje! och! wat gaet men an.
FLIP.
            Wel niet een beet, je kent ’er van,
            (685) Je bent ’er nog niet mee bedroogen;
            Zie nou eens of ik heb geloogen.
PLEUNTJE.
            Och nien ’t is niet as al te waer,
            Het is ien guit, en leugenaer,
            Die myn heit zoeken te verleyen.
KATRYN.
            (690) Wel kint hoe komje zoo te schreyen
            Wat is ’er dat je zoo berout.
PLEUNTJE.
            Och Joffrouw dat je ’t wist, je zout
            Wel vremt en wonger op staan kyken,
            Die guit zoekt jou meê deur te stryken.
KATRYN.
            (695) Ha ha ha.
KRELIS.
                                    Wel, lag j’er meê
[p. 36]
            Wel Joffrouw dat hy ons eerst deê
            Zel hy by jou nou ook wel klaaren.
KATRYN.
            Ik zel me daar wel voor bewaaren.
Het masker af doende.
            Ken je me niet.
PLEUNTJE.
                                    Wel Hieer Kaetryng
            (700) Ben jy et, hoe kengt meug’lyk zyng,
            Waar toe heb jy dit zoo besteeken.
KATRYN.
            Om jou maar eens de guitestreeken
            Te toonen van dien fielt, die jou
            Mit schelmery bedriegen wou.
            (705) Maar daar komt Japik met je Mortje
            En onze buuren.


VYFTIENDE TOONEEL.

KRELIS, PLEUNTJE, KATRYN, FLIP, JAAP, WOBBE.
Eenige Boeren en Boerinnen.

WOBBE.
                                          WEl wat schortje
            Zeg Pleuntje.
PLEUNTJE.
                                  Mortje ’t is ien guit
            Die niet en deugt, die ongs maar uit
            Heit wille strykcn. Och!....
JAAP.
                                                        Wel Pleuntje
            (710) Wat zegje, ’k ben ien eenig zeuntje
            Ik heb jou al zoo lang evreên,
[p. 37]
            Dat wy het nou iens zaeme deên.
PLEUNTJE.
            Och Jaepik, ’k ben te vreên, zoo ’t vaertje
            Wil hebben.
KRELIS.
                                Jae ’k.
DE BOEREN EN BOERINNEN.
                                            Geluk jong paertje.
FLIP.
            (715) Wel nou Katryntje spreek nou ook
            Een kragtig woord, en zeg eens look,
            ’t Is ummers lang genoeg gelede.
KATRYN.
            Wel nou ik ben ’er meê te vrede,
            Zie daar wat wilje meer
KRELIS.
                                                    Wel daer
            (720) Slae luk toe, jongens, mit en paer
            Pongd vygen.
FLIP.
                                  Stil ik zie hem komen.


ZESTIENDE TOONEEL.

De vorige     Roemer.

ROEMER.
            WEl Flip, heb jy nog niet vernome,
            Van ’t Weeuwtje of haar voiture.... maar
            Parbleu, maraut wat doe jy daar
            (725) By haar, wat wil dit Volk hier zeggen.
FLIP.
            Men zelje dat straks uit gaan leggen.
                    Zy danssen altegaar rontsom hem, en zingen.

                            Wagt men voor dat Laantje,
                            Tot dat ik by je kom.
[p. 38]
ROEMER, den Degen trekkende.
            ’k Zal dit canailje zoo terstont
            Eens leeren, wat van zoo’n affront
            Te wagten staat.
FLIP.
                                      Jou zel me leeren
            (730) Hoe dat men Meisjes moet onteeren.

            Zy nemen hem den degen of, en slepen hem
            al zingende en danssende na binnen.

                        Wagt me voor dat laantje,
                        Tot dat ik by je kom.

EYNDE.

Continue
[p. 39]

CATALOGUS

Van de

BOEKEN,

Die gedrukt en te bekomen zyn by

PIETER VANDER VEER.

A.
        ENgelze Akkademie, in 12.
        Histoire d’Angleterre, in 12.
B.
        Barleus Oratie, in 8.
        Historie der Beeldstormers, in 4.
        Brants Historie der Reformatie, op de Pers, in 8.
C.
        ’t Leve van Cromwel, in 8.
        Op en ondergang van Cormandel in 4.
D.
        Outheit der Dieve, in 12.
        Dorislaar over de doot van Sprankhuise, in 12.
E.
        Espanjes werken in 8.
        ’t Leven van Elisabet in 8.
F.
        Fokkenbrogs werke in 8.
G.
        H. de Groots Jaarboeke in folio.
        Godwyn Mosis en Aron in 8.
        ——— Roomse Outheit, in 8.
[p. 40]
H.
        Houwels Brieven in 8.
        Nederlantse Hovenier in 4.
        Historia Apologetika van A. de Herder in 8.
I.
        Inquisitie van Goa in 8.
        Reis door Italie in 4.
        Juvenalis, eerste en vierde Hekeldigt van Pierson in 8.
K.
        Katwykse Outheit, in 8.
        Donker Klippelvaarskens, in 7.
        Kortisane van Rome, in 12.
O.
        Ovidius van Valentyn, in 12.
        Otto Veny emblemata, in 8.
P.
        Parnas Lof in 8.
        Potter Getrouwen Harder, in 8.
        Pirris Koning van Epyre, in 8.
S.
        Satira Menippe, in 12.
        Staverens Op en Ondergang, in 12.
        Stefanus Treurspel in 8.
V.
        Vronens, begin, midde, en einde, in 12.
        Vermakelyke Voorspellinge in 8.
        Virginia Treurspel, in 8.
Z.
        Vrede der Ziele, in 12.
        Proefstukken der Zeden, in 12.

Continue

Tekstkritiek:

p. 3 vs. 3: mannen) er staat: mannen
vs. 70: terstongd er staat: terstondgd voor vs. 273b LA FLEUR er staat: FLIP
vs. 281: het laatste woord, staat abusievelijk na het volgende vers.
vs. 285: als of ’t er staat: als ’t of ’t
vs. 406-407: deze verzen zijn weggevallen in de druk en in een
mogelijk 17e-eeuwse hand aangevuld.
vs. 431: jy er staat: zy
vs. 482: naakt er staat: naak
vs. 532: bent er staat: ben ’t
vs. 539: Wat’s dit er staat: Was ’t dit