T DOR WORD GROEYENDE. |
Het bloed loopt van den held uyt zyne ouwde adren, |
Ten 6. uuren te beginnen. Men zal niemand op het Tooneel gedoogen.
[Typografisch ornament]Tot LIER, |
[fol. π1v]
2. De Waerheyd daelende uyt den Hemel, verzugtende over den aenstaenden val van Henricus (hem ziende verlieft op Anna Boulena) tragt hem van syn voôrnemen te doen schyden. 3. Henricus ontsteken tot Anna Boulena in ongeoôrlofde liefde, neémt voôr syne Koninginne Catharina te verstooten ende Anna langs den weg van onegt tot den Troon te verheffen. 4. Henricus doende houden eene Dans-Feest, vint gelegentheyd om syne goddeloose liefde te vervoorderen. 5. Anna Boulena gewaer wordende den vleesschelyken drift van Henricus, verschynt den zelven, ende (onder gelofte van syne Bed-genote Catharina te verstooten) bied haer aen syn vaste Trouwe. 6. Henricus geéft te kennen aen den Bisschop Ficherus ende den Cancellier Thomas Morus, hoe hy gezint is Catharina te verstooten, word het zelve hem met gegronde redenen ontraeden.
2. Aloysia Huysvrouwe van Thomas Morus mistroostig [fol. π2r] over de droefheyd haers Mans, ende verstaende van den zelven de oorzaek te wezen des Konings ongebreydelden lust, is vernoegt, waer naer de Waerheyd hem aenmoedigt om voôr het Geloof stantvastig te stryden. 3. Den Bisschop Ficherus ende Thomas Morus, te vergeéfs bestrydende den goddeloosen aenslag van den grammoedigen Henricus, worden byde in egtenis gestelt. 4. Anna Boulena in agterdogt voôr oproer, word van Henricus getroost, haer belovende aenstonts doôr Trouw-verbont tot den Throon te doen opreyzen. 5. De ellendige Catharina verstaen hebbende de Echtbrekinge haers Mans uytberstende in menigvuldige klagten legt af haer Kroon en Scepter, verlaetende het Ryk. 6. De Waerheyd beklaegt de verstooting van Catharina, en de verdoemelyke Trouw van Henricus met Anna Boulena.
2. Henricus zig verheugende over syn voltrokken Trouw, verschynen Aloysia ende Margareta om genade smeekende voôr haeren Man den gevangen Thomas Morus, beloóft hun, niet alleen de verlossinge van den zelven; maer hem ende haer meerder te doen zegen-praelen, by-zoo-verre hy goetkeurt syn Houwelyk, ende hem erkent voôr t Hoofd van d Engelsche nieuwe Kerke.
[fol. π2v] 3. Thomas Morus bitterlyk beweenende den ondergang van het Roomsch Geloof in Engeland, verschynen Aloysia ende Margareta aen hem te kennen gevende d aenbiedingen van Henricus, verstoot stantvastig de zelve, ende hun aenwakkerende tot volstandigheyd in t onfeylbaer Roomsch Geloof stelt willig synen wil in den wil des Heere. 4. Henricus den Cardinael Ficherus in den Kerker bezoekende, tragt hem van syn voôrnemen af-te-trekken, dog te vergeéfs.
5. Thomas Morus naer het Gerecht gaende, komt hem te gemoet syn Dogter Margareta, aen de welke hy naer veéle omhelsingen de laeste Vaderlyke Benedictie gegeven hebbende, word voôr het Heylig Roomsch Geloof Onthooft. |
NAER-REDEN. |
Tekstkritiek: |