Philip Fredrik Lynslager: De vlugt van Eneas. Amsterdam 1785.
Uitgegeven door Joleen Zuidema.
Redactie dr. A.J.E. Harmsen, Universiteit Leiden.
Ceneton05665
In deze uitgave zijn evidente zetfouten gecorrigeerd en gemarkeerd met een asterisk.

Continue

[p. 1]

DE VLUGT VAN ENEAS,

OF

DE DOOD VAN DIDO;

TREURSPEL,

IN STRAATLIEDJES.

[Vignet: De byën storten hier, het eelste dat zy leezen,
om d’ouden stok te voên, en d’ouderloze weezen.]

TE AMSTELDAM, BY
J. HELDERS EN A. MARS. 1785.
Met Privilegie.


[p. 2: blamco]
[p. 2]

    De Gecommiteerden tot de zaaken van den Schouw-
burg hebben, volgens Octroy door de Heeren Staaten
van Holland en Westvriesland, den 5den November, 1722.
aan hen verleend, het recht van deze Privilegie, alleen
voor den tegenwoordigen Druk van DE VLUGT
VAN ENEAS, OF DE DOOD VAN DIDO;
Treurspel, in Straatliedjes, vergund aan J. HELDERS en
A. MARS.

                            Amsteldam, den, 30. Augustus 1785.

        Geene Exemplaaren zullen voor echt erkend worden,
            dan die, door één’ der Heeren Gecommitteerden
            onderteekend zijn.


[p. 4]

VERTOONERS.

ENEAS.
DIDO.
ANNA, zuster van Dido.
SERESTUS, minnaar van Anna.
ACHATES, halsvriend van Enéas.

DE VLUGT VAN ENEAS,

OF

DE DOOD VAN DIDO;

TREURSPEL
___________________________

Het Tooneel verbeeld een Zeehaven. Eenig volk is bezig
met het goed van Enéas in een schip te laaden; terwyl
het orchest de aria van den houthakker Mes en-
fans travaillons gaiment, enz. uit JULIë,
Opera; tot een ouverture speelt.

EERSTE TOONEEL.

ACHATES, Gevolg.

                    ACHATES, tegen het gevolg.
Wyze: Gy die met my thans zyt ter jagt, enz.
            Toe, jongens, brengt het goed naar boord;
                        Maakt voort,
            Eer de een of de ander ons verstoort;
                        Maakt voort!
            (5) Als ’t is gedaan dan kryg je wat —
            Een glaasje met Schiedammer nat.
                Maakt voort! maakt voort! maakt voort!
Wyze: Wie heeft ooit grooter gek gezien, enz.
                Ik hoor gerucht: het zal gewis,
                        Naar allen schyn,
                        (10) Enéas zyn.
                    ô Jemenie! ’k heb mis
[p. 6]
                ’t Is Antje zus, in ’t nachtgewaad.
                Waarom of zy, in zulke een’ staat,
                Zich zo by tyds begeeft op straat?
                        (15) Sint Julfus dat ’s een nest!
                        Wat zeg ik haar het best?

TWEEDE TOONEEL.

ANNA, ACHATES, Gevolg.

                                    ANNA.
Wyze: Vereend van hart en zinnen, enz.
            Wat wil dat toch beduiên?
                Waartoe al dat gerucht?
                          ACHATES.
            Dat sleepen, draagen, kruijen,
                (20) Dient tot Enéas Vlugt.
                                    ANNA.
                        Is ’t inderdaad?
                        Zeg my, Achaat’
                Waarom hy ons verlaat?
                                TE SAAMEN.
                ANNA.                            ACHATES.
    Is ’t inderdaat?                          Geloof Achaat’:
    (25) Zeg my, Achaat’,              ’t Is inderdaat
Waarom hy ons verlaat?            Dat hy dit land verlaat.
                          ACHATES.
Wyze: Klaas Pronk, een boerenknecht, enz.
            (30) Enéas, kind! moet voort.
            Ik heb, van woord tot woord,
            ’t Bevel der Goôn gehoord.
[p. 7]
Merkuur’, die slimme knaap,
Verscheen hem in den slaap,
En zei tot hem: Brui heen, ô gek!
Enéas! vlie’, vertrek.
                                    ANNA.
Wyze: Climeen, waar heen? Enz.
ô Myn!
Wat pyn,
Zal Dido niet gevoelen!
Haal hier toch wat stoelen.
Eer zy verschyn’.
’t Is niet om te mallen,
Want, als zy ’t ziet,
Zal ze in katzwym vallen,
Van louter verdriet
ACHATES.
Wyze: Hoe zoet is ’t daar de vriendschap woont! enz.
Daar komt met pak en zak.
                                    ANNA.
Zou dien meinedigen Trooijaan
Dus gaan op zyn gemak?
Neen, ik haal Dido uit haar bed,
Opdat zy hem de vlugt belett’.
Wel hei! wel hei! wel hei!


[p. 8]

DERDE TOONEEL.

ACHATES, Gevolg.

ACHATES.
Wyze: Hoor Kees, myn vryer, enz.
Loop voor Sint felten!
Jouw kopstuk is op hol,
Het ryd op stelten;
Je bent waarentig dol!
Enéas vlugt saat vast;
’t Is door Merkuur’ belast:
Je zelt ons niet bedotten:
Want met der Goden last
Is niet te spotten.

VIERDE TOONEEL.

ENEAS, in en wagentje door twee kinderen voortgetrokken; ACHATES, Gevolg.

ACHATES.
Wyze: Hier komt Paul Jones aan, enz.
Daar komt prins Enéas aan,
Hy komt in een’ wagen.
ENEAS, tegen de kinderen.
Lustig, jongens, stapt wat aan,
Of jelui krygt slagen.
Ryd wat voort;
Ik moet naar boord
[p. 9]
ACHATES, Enéas de hand gevende.
Welkom, vrind, Enéas!
’k Wou dat je al in zee was.
ENEAS.
Wyze: De eendjes zwemmen in het water, enz.
’k zwem in traanen! Wat kan ’t baaten?
Faldera la liere!
Ik moet Dido toch verlaaten.
Faldra la!
ACHATES.
Wyze: Wat is ons al vreugd gegeven, enz.
Wil uw droefheid overwinnen,
En verban haar uit uw zinnen.
Stap met moed den wagen uit,
Eer haar komst het werk verbruid.
Geduurende het volgende liedje word het valies, de pruikendoos, hoedenkast, enz. van Enéas in het schip gebragt.
ENEAS, uit het wagentje stappende.
Wyze: La belle Bourbonnaise! enz.
Welaan! laat ons vertrekken,
Eer alle uit mogt lekken,
En Dido kan ondekken,
Dat ik den aftogt sla.
Ha! ha! ha!
Tegen de kinderen.
Groet Dido mynentwegen,
En zeg haar, wel ter deegen,
Hoe alles is geleegen:
Zy komt misschien wel dra.
Ha! ha! ha!
Groet
[p. 10]
Groet Dido mynentwegen;
Zy komt misschien wel dra.
De kinderen vertrekken met het wagentje.

VYFDE TOONEEL.

ENEAS, ACHATES, DIDO, ANNA, Gevolg.

ACHATES, tegen Enéas.
Wyze: Hier van daan naar ’t groenewoud, enz.
Ik zie Dido: ’t Is verbruid!
Zy zal wis uw vlugt niet lyên.
DIDO, in haar nachtgewaad, schielyk uitkomende,
En Enéas een mes op de borst zettende.
Hei! blijf staan, ô snoode guit!
Zeg wat is thans jouw besluit?
Zo gy my, uw bruid, verlaat,
Zyt ge om zeep! Versta je ’t maat?
ENEAS.
Wyze: Fytje, myn lief, ziel van mijn zinnen, enz.
Didootje lief, leen my uw ooren;
Steek op je mes, en wil my eens hooren.
Dido, myn zoete lief!
DIDO.
Neen, jy zelt me zo niet ringelooren,
Hoe verliefd en snoeprig dat je ook kykt!

[p. 11]
ENEAS.
Wel zo het blykt,
Dat ik moet vlugten,
Of dat ik aers
Voor onheil moet dugten.
DIDO.
Wel! dat ’s iets wonderbaars!
ACHATES.
Wyze: Hoor Annaatje, ik zal verhalen, enz.
Ja, mevrouw, laat hem eens praaten;
Duld, dat hy zyn zaak verweer’.
ENEAS.
’k Dagt u nimmer te verlaaten:
’k Zweer het u! wat wilt gy meer?
Maar, het noodlot en de Goôn
Hebben mydees vlugt geboôn.
ENEAS. ACHATES.
Maar, het noodlot en de Goôn Maar, het noodlot en de Goôn hebben my dees vlugt geboôn. hebben hem dees vlugt geboôn.
DIDO.
Wyze: zinnen, benje genegen tot minnen? enz.
Goden!
Heb jelui, aandien snooden!
Die wreede vlugt geboden?
Schept gy vermak om Dido te doen lyden?
Tegen Enéas.
Hoe! zoud gy my zo ontvlugten?
Zoud gym y hier laaten zugten?
Enéas neen;
Gy gaat niet heen.
[p. 12]
ENEAS.
Wyze: Toen Pierlala van liefd’ doorwond, enz.
Het zyn de Goden niet alleen
Die my dees vlugt gebien;
Maar, ’k heb in een’ benaauwden droom,
Myn’ vaders schim gezien: Die schim belastte my, mevrouw,
Dat ik myn biezen pakken zou.
DIDO.
De schim van uw’ papa? ha! ha!
De schim van uw’ papa?
ENEAS DIDO.
De schim van myn papa, ha! ha! De schim van uw’ papa, ha! ha!
De schim van myn’ papa. De schim van uw’ papa?
DIDO.
Wyze: Zeg Savoyaardsche meisje, enz.
Ga, snoode! Maar de winden,
De donder en orkaan,
Die zullen jou wel vinden,
Jou doen op zee vergaan!
Die wilde en woeste golven
Die zullen met jouw schip
Als met een klootje kolven,
En smyten ’t op een klip!
ENEAS.
Wyze: Jan, koop me een kermis, enz.
Hoor toch naar reden!
DIDO.
Ik hoor geen enkel woord.
ENEAS.
Stel u te vreden.
[p. 13]
DIDO.
Brui heen, en steek den moord!
Maar ’k zal je na myn dood vervaaren,
En met myn schim rondöm je waaren.
ENEAS.
Hoor toch naar reden!
DIDO.
Neen; ’k hoor geen enkel woord.
                                    ANNA.
Wyze: Tryn, myn engel! myn godin! enz.
Lieve zuster! ’k bid bedaar!
Wil u toch zo niet... niet verstooren.
DIDO, in de armen van Anna vallende.
Hou me vast; ik word zo raar.
ENEAS.
Och! wat word myn oog gewaar?
’t Zal my ’t hart doorbooren!
                                    ANNA.
Hemel! wat is haar... haar beschoren?
ACHATES, tegen Enéas.
Wyze: Van de Merliton, enz.
Lustig, sta nou niet te teemen: Neem je kans nou waar mynheer.
ENEAS.
’k Moet een’ zoen tot afscheid neemen,
Ik zie haar ligt nimmer weer.
Dido omhelzende.
Vaar wel dan, Dido! vaar wel dan, myn liefje!
Vaar dan wel, myn lieve zoete meid!
Enéas treed in ’t schip. Achates wil hem volgen; doch word door
Dido, die zich schielyk uit de armen van Anna rukt, by
zyn kleed vasgehouden.
[p. 14]
DIDO.
Wyze: Lysje sliep in ’t Bosch, in ’t lommer, enz.
                Hola! je zelt me niet bedotten,
                    Ik hou je vast, je zelt niet heen.
ACHATES.
                Hoe nu, mevrouw, is ’t om te spotten?
                    ’k Zeg laat me los.
DIDO.
                                            ’k Hoor naar geen reên.
ACHATES.
Kyk, zo je langer ligt te praate,
Kryg je van my een’ frischen klap!
’t Is hier geen grap; ’t is hier geen grap’
Ik wil Enéas niet verlaaten.
                                    DIDO.
Aan my een’ klap Aan my een’ klap?
Ei lieve! doe dat eensjes.
ACHATES, Dido een’ klap geevende.
Flap!
Dido valt op den grond. Achates neemt dit oogenblik waar,
om te vlugten, en steekt met Enéas in zee.

ZESDE TOONEEL.

DIDO, ANNA, gevolg.

                                    ANNA.
Wyze: Och! wat is my over komen, enz.
Och! Wat zal my overkomen?
Daar ligt Dido op den grond!
Is haar ’t leven ook benomen?
’t Bloed loopt uit haar’ neus en mond!

’k Word
[p. 15]
’k Word een weinigje geruster;
Zy schynt buiten allen nood.
Och! hoe is het, lieve zuster!
Leef je nog, of ben je dood?
DIDO, opstaande.
Wyze: ô Zon! Aan ’s Hemels trans, enz.
ô Jupiter, sta by!
Wreek dees verradery!
Verbrand Enéas kielen!
ô Jupiter, sta by!
Belet zyn snoode vlgt,
Of, jaag hem op de gronden!
Verhoor myn droeve stem!
Uw wraak verdelge hem!
Hy heeft myne eer geschonden!
Uw wraak erdelge hem!
ANNA.
Wyze: Jaapje sta stil, Jaapje sta stil, enz.
Hou je toch stil; hou je toch stil;
Zoek je droefeid te overwinnen.
Hou je toch stil; hou je toch stil;
Hoor eens wat ik je zeggen wil.
Jy krygt tyt wel weêr een’ ander;
Die jouw eer herstellen zal,
En die jouw schoonheid ten gevall’...
DIDO.
Ei, zwyg toch, zus, je maakt me mal!
ANNA.
Hoor wat ik je zeggen wil.
DI
[p. 16]
DIDO.
Wyze: Wie dees waerelt wel beziet, enz.
Nu Enéas is gevlugt;
Nu ka ik niets verwerven.
Antje, my verveelt de lucht;
Ik bedankje voor de klucht.
’k Wil sterven; ’k wil sterven.
ANNA.
Wyze : Zonder liefde, zonder wyn, enz.
Stel dat denkbeeld uit uw’ zin:
Wat kan ’t sterven baaten?
DIDO.
ô, Bedrogen koningin!
Gy zyt dan verlaaten!
Wat doe ik alleen op de aard’?
ANNA.
Wy zyn met ons beiên.
DIDO.
’t Leven is my niets meer waard’!
ANNA.
Och! gy doet my schreïên!
DIDO.
Wyze: Malbroueq gaat naar het leger, enz.
Och! Antje, wil niet heklen!
Daar is myn beste tas,
Daar al myn geld in was
Ik geef het je al den bras.
[p. 17]
ANNA.
Wyze: Een kuiper vol jaloersche pyn, enz.
Wat wil je doen?
DIDO.
Dit stooters mes
Zal my verlossen uit myn lyden!
Ik wil my, door een’ steek vyf, zes,
Van allen ramp en smart bevryden.
Vaarwel, myn zuster, leef in vreê!
Dat gaat ’er door... ô jee! ô jee!
ANNA.
Didootje! Didootje! zeg nog reis brood.
Maa och! Ze is reeds zo koud als lood!
Wyze: Wel, myn alderliefste meisje, enz.
Och! och! waar zal ik nou blyven?
Wat zal ik, helaas! bedryven?
’k Wil my ook maar gaan ontlyven;
Want ik sta hier net als mal.
Maar, waar is het mes gebleven,
Daar myn zustertje, zo even,
Zich den steek meê heeft gegeeven?
Ha! Zie zo! ik zie het al.

LAATSTE TOONEEL.

ANNA, SERESTUS, Gevolg.

Anna raapt het mes op en wil zich doodsteeken;
doch word door Serestus weêrhouden.

                    SERESTUS, schielyk uitkomende.
Wyze: Dronke Jaap loopt om een pintje, enz.
                Antje lief! och wat beginje?
                                    ANNA.
                    ’k Wil me doden. Ben je blind?
[p. 18]
                                SERESTUS.
                Och, myn lieve bout! bezinje,
                    Eer je zulk een daad begint.
                Of, ben jy zo glad vergeeten
                    Dat je my hebt trouw beloofd?
                                    ANNA.
                    Hoe! zou ik dat niet weeten?
                    Neen, het ligt me wel in ’t hoofd.
                                SERESTUS.
Wyze : Geld is de ziel van alle zaaken, enz.
                    Ei! wil me dan de reden zeggen
                        Waarom jy tot die daad besloot.
                        ANNA, op Dido wyzende.
                    Zie je myn zuster dan niet liggen?
                                SERESTUS.
                        Wat zie ik? hoe! is Dido dood?
                                    ANNA.
                        Laaten wy haar doen begraaven.
                                SERESTUS.
                            En geef my uw hand als bruid.
                ANNA, Serestus de hand geevende.
Ik ben te vreên. (Tegen het gevolg.) Men voer’ haar van dees haven.
                    Daarmeê is ’t uit; daarmeê is ’t uit.
                                TE SAAMEN.
                    Daarmeê is ’t uit, daarmeê is ’t uit.

                    EINDE.

Continue
  • Ceneton
  • Voorkeurenpagina Opleiding Nederlands