Oratorianen van Mechelen: Den H. Libertus Martelaer. 1631.
Uitgegeven door dr. A.J.E. Harmsen, Universiteit Leiden.
Ceneton069550 — Ursicula
In deze uitgave zijn evidente zetfouten gecorrigeerd en gemarkeerd met een asterisk.
[fol. π1r]
✠
IESUS MARIA.
DEN
H. LIBERTUS
MARTELAER
VANDE VERMAERDE STADT ENDE PROVINCIIE VAN
MECHELEN.
Tragi-comedie.
VERTOONT
Door de studenten van de groote Schole
in Mechelen, onder de directie van de P.P. van D’Oratorie
ons Heeren Jesu Christi.
Op de plaetse der voorseyde Schole.
Int Iaer ons Heeren M. DC. XXXI. Den 1. ende 2. Septemb[Vignet: Turris Fortitudinis nomen Domini]
TOT MECHELEN.
Gedruckt by Hendrik Jaye, int selfste jaer |
[fol. π1v]
DEn H. Libertus, wt conincklijcke stam gesproten, hadde voor Ouders Ado, en Eliza Graven van Mechelen, ende is verkreghen door het ghebedt van den H. Rumoldus: de welcke hem oock naer dat hy inde Dele verdroncken was, wederom tot het leven verweckt heeft. Soo hy nu tot volcomender jaeren gecomen was, van het hoff ende de Werelt vervremt sijnde, heeft hem oversten ghestelt van sijne gheestelycke vergaderinghe: In de welcke naer dat hy sommige jaren in groote heylicheyt hadde wtgheschenen, als de Nortmannen Nederlant in namen, ende alles destrueerden, is door het bidden van syne vrienden, van Mechelen (wiens vernielinge men vreesden) naar Hasbaniam vertrocken; al waer hy van de Barbaren om het Christen gheloove aenden Autaer is doorsteken: Gode een aengename offerhande.
| Surius. Molanus. Miraeus. |
[fol. π2r]
TRAGI-COMEDIE.
D’EERSTE DEEL.
Den eersten Wtganck. |
DEn H. Rumoldus, comende van Roomen door Nederlant, beclaecht het verlaten der heerlijcker stadt Roomen, maer vermaent sijnde, door den Engel, dat het Godts begeeren is, ende dat hy tot Mechelen gaen woonen soude, om die selve tot het Christen geloove te brenghen; geeft hem terstont ghewillich over inden wil des Heeren: ende groet met groote blijtschap de aenghenaeme ende treffelijcke stadt Mechelen.
D’Inwoonders van Mechelen, noch wilt ende heydens, aenbiddende de afgoden Bacchum ende Dianam, ofte mane, worden vanden H. Rumoldus berispt van hun afgoderije, ende tot het Christen geloove bekeert.
Ado, eenen seer machtighen Grave van Mechelen, onthaelt seer eerlijc den H. Rumoldum, ende vereyscht van hem te beletten he vervallen van sijne familie, by gebrec van naercomelingen.
[fol. π2v]
Den H. Rumoldus recommendeert aen Ado de arme lieden, de welcke Ado tot sijnen huyse leydt, ende wel tracteert. Ondertusschen bidt den H. Rumoldus dat Godt aen Ado soude eene sone verleenen, d’welck hy heeft verkregen.
De H. Religie verjaecht wt Mechelen de dolinghe ende superstitie, ende verblijdt haer om de geboorte van Libertus.
Ado den Grave, ende de jnwoonders van Mechelen verblyden hun oner den nieuwen geboren sone.
| De sluytreden van het eerste deel. |
Gheschiedt door de Schaeps-herders, van de welcke worden verscheyde gedichten gesproken; ende blyschap getoont over het geboren kindt.
HET II. DEEL.
Den 1. Wtganck. |
De Afgoden der heydenen raetslagen onder malcanderen (elck verhaelt sijn manier) om Rumoldum en Libertum ter doot te brengen.
Neptun. gebiet aen de Dele, dat sy Libertum als hy tot haer compt, soude verdrincken,
[fol. π3r]
Libertus noch een kindt wesende, ende speelende met d’andere kinders, schiet met den boge, sijn voeten slibberen, valt in de Dele ende verdrinckt.
Het volck van Mechelen comt gheloopen om Lubertum te verlossen, maer siende dat het te laat was, beclaecht ende bedroeft hem seer om de doot derselver.
| De sluytreden van het tweede deel. |
De schaeps-herders vol droefheyt scheyden van malcanderen om te beweenen de doodt van Libertus.
HET DERDE DEEL.
Den 1. Wtganck. |
Ado den Grave bedroeft hem seer swaerlijc over de doodt van sijnen sone.
Den H. Rumoldus vertroost den Grave met lieffelijke woorden, maer Ado niet te stillen sijnde, bidt den H. Rumoldum dat hy hem wt dese droefheyt wilt verlossen.
Den H. Rumoldus bidt, ende verweckt door sijn gebedt Libertum vander doodt.
[fol. π3v]
Den H. Rumoldus aenneempt den H. Libertum tot sijnen sone.
| De sluytreden van het derde deel. |
De schaeps-herders, ende het volck van Mechelen, verblijden ende verwonderen hun dat Libertus vander doodt verweckt is.
HET 4. DEEL.
Den 1. Wtganck. |
Den H. Rumoldus stelt den H. Libertum, nu groot wesende, voor ooghen, de twee weghen van de deught ende wellust.
De genoechte der werelt wilt Libertum tot haer trecken, maer hy volcht de deucht, ende verstoot de wellust.
Libertus de werelt verlaetende wort van den H. Rumoldus tot den H. Gummarum geleyt om van hem in de deucht geoeffent te worden.
Ado verstaen hebbende, dat sijnen Sone gheestelijck wort, is daer seer wel in te vreden.
[fol. π4r]
Den H. Rumoldus, ende Gummarus, gecleet hebbende den H. Libertum int geestelijc, voorsegghen hem dat hy noch martelaer sterven sal.
| De sluytreden van het vierde deel. |
De jonghmans van Mechelen seggen geluckich te sijn, die de Werelt verlaeten.
HET 5. DEEL.
Den 1. Wtganck. |
De Borgers van Mechelen beclaghen dat Nederlant soo verwoest ende berooft wort van de Nortmannen.
Den aenslach van de Nortmannen op Mechelen wort beledt door het gebedt vn de H.H. Rumoldus ende Libertus.
Den Heyligen Libertus wort seer gequelt van sijn vrienden, om wt Mechelen te wijcken, ende sijn selven te salveren.
Den Velt-heer der Nortmannen doet grote vreedtheyt bedryven van sijn volck tegen de Christenen.
[fol. π4v]
Den H. Libertus vande Barbaerische menschen gevangen sijnde ende kloeckelijc Christum belijdende wort martelaer.
Siin Siel wort inden Hemel onder die martelaren gestelt.
Hier naer sullen wtghedeelt worden de prijsen aen de studenten der voorschreven schole door de seer wtnemende liberaliteyt van HAER HOOGHEYT
fol. π3r sluytreden 2: scheyden er staat: sch yden
|
