ACHAN
TREUR-SPEL
SAL VERTHOONT WORDEN
DOOR
DE JONCKHEYT VAN DE SCHOLEN
DER
SOCIETEYT
JESU,
BINNEN BELLE
DEN [...] EN [...] FEBRUARY
MDCCXXII.
[Vignet met monogram IHS]
Tot IPRE, by Petrus Jacobus de Rave. |
[fol. π1v]
EEnighe cryghs-benden des Volcks van Israël uytghesonden om de Stadt Haï te veroveren, worden in de vlucht ghejaegt, welcker oorsaecke Josue van Godt verstaet te sijn de dieverye van Achan, den welcken door het lot hier van plichtigh bevonden, wort met heel sijn huys-ghesin ter doot verweezen.
JOSUE Prince van Israel
Hieronymus Behaegel.
ACHAN
Petrus Useel
HIRAM
Jacobus Sennesael
JADDI
Josephus Baert | } | Sonen van Achan |
Leonardus vande Walle
Ludovicus vander Meersch
Petrus Spetebroot | } | Bespieders |
ELEAZARUS, Oppersten Priester
Liebaert Ignatius
ASANETH, Huysvrauwe van Achan
Petrus Bubbe
Ludovicus de Coussemaker.
Joannes Baptista vander Helle
Joannes Baptista Craye
Carolus Sennesael
Albertus Mazeman
Benedictus de Thoor | }
} | Edellieden |
Het Toneel is in de legher-plaetse ontrent de Stadt Haï.
DIE WILT TE WYS SYN, EN IS BOT;
DIE WORT VAN IDER EEN BESPOT.
DROLLIO, Philosooph
Dominicus du Jardin
CURCULIO Knecht van Drollio,
Hubertus Flahault.
Carolus de Schodt.
Isaacus Portier.
Joannes Lamps. | } |
Jacobus Godtschalck, Apoteker.
Ignatius Liebaert.
Petrus de Cloux.
Petrus Houcke.
Philippus du Chasteau.
Jacobus vander Meersch.
Philippus Behagel.
Joannes Baptista Flaheel. | }
}
} | Opghemaeckt Volck, |
Het Vertoogh is binnen Parys.
[fol. π2r]
HEt Volck van Israël seghen-praelende over de veroverde Stadt Jericho, sent Josue op het aenbrenghen van de Bespieders eene Cryghsbende om de Stadt Haï te veroveren, tot Bevel-hebbers aen-stellende de twee Sonen van Achan; dese van hunne Moeder te vergeefs wederhouden sijnde, begeven hun tot desen Cryghs-tocht. Daer-en-tusschen verborght Achan sijnen ghestolen buyt in eene sekerder ende veyliger plaetse.
JOsue, die de veroveringhe van de stadt Haï sich voor seker beloofde, verstaet dat die van de Stadt zijn Volck met ghewapender handt te ghemoet ghecomen waeren: hierom is hy in anghst: maer betere tydinghe ghehoort hebbende, en twijffelt niet meer van de victorie; doch verstaet ten laetsten de droevige nederlaeghe van het Volck van Israël, hier over heel misnoeght stelt vast den Oppersten Priester te raede te gaen.
TUSSCHEN-SPEL.
| II. DEEL.
III. VERTOOGH. |
ELeazarus geeft de antwoorde Godts te kennen aen Josue, den welcken by een roept de besonderste Bevel-hebbers; dese, als oock de twee Sonen van Achan niet wetende de dieverye van hunnen Vaeder, legghen de schult van de nederlaeghe op den overtreder van Godts ghebodt. Hier op ghebiet Josue het lot te trecken, ende de legher-plaetse nauw te bsluyten, op dat de plichtighen niet en soude konnen ontvluchten. Achan dit verstaende tracht door de vlucht te ontcomen, maer te vergeefs.
TUSSCHEN-SPEL.
| | [fol. π2v] | III. DEEL.
IV. VERTOOGH. |
AChan door het lot plichtigh bevonden, wort van den oppersten Priester bekent ghemaeckt aan Josue. Hier en tusschen komen sijne twee Sonen by Josue, ende den oppersten Priester: ende veroordeelen ter doot het sijn heel huys-ghesin, die dese diefte mochte begaen hebben, niet wetende, dat het hunnen Vader was, den welcken van Josue ondervraeght sijnde, bekent het schelmstuck. De Sonen dit hoorende hebben terstont leetwesen over het vonnis, dat sy over hunne Vader onbedachtelijck ghestreken hadden, ende versachten het ghemoet van hunne Moeder, die soo om dit schelmstuck, als om dat hier door de victorie van haere Sonen belet was, bitterlijk op haeren Man ghestoort is.
TUSSCHEN-SPEL.
| III. DEEL.
V. VERTOOGH. |
ASaneth met haers Sonen tusschen hope ende vreese sijnde van de straffe van Achan te verbidden, verstaet van Josue, dat Achan de straffe niet en sal ontgaen, over den welcken hier by gheroepen sijnde, als oock over Asaneth selve, ende de twee sonen het vonnis des doots van Josue wort uytghesproken. De sonen te vergeefs ghenaede ghebeden hebbende voor hunne Ouders, als oock Achan voor sijne Huysvrauwe ende Kinders, verwecken sigh om cloekelijck tot versoeninghe van de Goddelijcke gramschap te sterven, ende malkanderen omhelst hebbende, worde naer de gherechts-plaetse gheleyt.
TOT MEERDER EERE
EN GLORIE GODTS. |
|
