[fol. π1v]
CORT INHOUDT DER HISTORIE. |
TOt ANTIOCHIEN ten tijden van de vervolginghe VALERIANI, waeren twee uytnemende goede vrienden SAPRICIUS ende NICEPHORUS. Maer de Liefde van SAPRICIUS is door een valsche tonghe in soo grooten Haet verandert, dat hy dien, ook voor het Gheloof ghevanghen zijnde, ende bereyt om Martelaer te sterven, door gheen bidden of smeeken en heeft willen af-legghen. Hierom, als onweerdigh de Croone der Martelaeren, nu onder het sweert gereedt om onthalst te worden, valt af vant Gheloof, ende NICEPHORUS sterft Martelaer in sijne Plaetse. Baron. anno Domini 260.
___________________________
___________________________ |
[fol. π2r]
EERSTE VERTOOGH. SAPRICIUS verliest de LIEFDE. |
NICEPHORUS uyt eenen droom duchtende voor de onstantvastigheyt vande vrientschap ghemaeckt met SAPRICIUS, vernieuwt met hem het verbondt van de onderlinghe Liefde.
Liefde is (recht uyt-ghesproken)
Haest ghemaeckt, noch eer ghebroken.
ERASTRATUS NICEPHORUM valschelijck betijght hebbende by SAPRICIUS, maeckt soo veel dat hy hem niet meer wilt kennen.
Een tongh, die t vier der Liefden blust, Is al des Duyvels treck, en lust.
Vertoont het verlies van de LIEFDE door den HAET, die soo diep ghewortelt is int hert van SAPRICIUS, als de liefde het in het herte van NICEPHORUS.
TWEEDE VERTOOGH. SAPRICIUS verliest de HOPE. |
DEn HAET verweckt SAPRICIUS tot Vraecke, de LIEFDE tot Versoeninghe. Hy besluyt sich te vreken.
Die vreken wilt sijn leet, of quaet,
Sich selven meer, als ander schaet.
[fol. π2v]
De HOPE bereyt aen SAPRICIUS een Croone als voor eenen toekomenden Martelaer, met bespreeck van peys te maecken; die nochtans daer toe niet en wilt verstaen.
Vertoont het verlies vande HOPE door de hertneckighe Vraeck-gierigheyt; om de welcke de Croone der Martelie bereyt voor SAPRICIUS vande GODDELYCKE RECHTVEERDIGHEYT vereert wort aan NICEPHORUS.
DERDE VERTOOGH. SAPRICIUS verliest het GHELOOF. |
sAPRICIUS ghevangen om het Christen Gheloof, wort vande PRESIDENT van Antiochien gedwongen aende valsche Goden wieroock te offeren, twelcke hy weygherende te doen, wort ter doot verwesen.
Het GHELOOF baent den wech na den hemel voor SAPRICIUS wilt hy de Liefde maer plaetse gheven; anders dreyght hem dat hy ook het Gheloof sal verliesen.
NICEPHORUS doet sijn beste om hem met SAPRICIUS te versoenen; maer te vergeefs.
Leert uyt den Apostel dat den mensch niet met allen en is onder de Liefde; maer perijckel loopt van uytgheschrabt te worden uyt den boeck des levens.
NICEPHOROS versoeckt andermael peys te mecken met SAPRICIUS als hy nu is om onthalst te worden. Den welcken niewer willende na hooren, valt af van tGheloof, ende NICEPHORUS wort Martelaer in sijn plaetse.
|