Jan de Waal: Nieuw jaars-wensch van Thomas Vaer. 1776.
Uitgegeven door dr. A.J.E. Harmsen, Universiteit Leiden. Ceneton097360 - books.google
NIEUW JAARS-WENSCH
VAN
THOMAS VAER,
OP DE BRUILOFT VAN
KLORIS EN ROOSJE,
DOOR
J. DE WAAL,
Gedaan in den Schouwburg den 1. January 1776.
[p. 2: blanco]
[p. 3]
NIEUW JAARS-WENSCH
VAN
THOMAS VAER.
PIETERNEL.
Wel Thomas Vaer! wat selleweeken!
Waar meugje tog je Hoofd mee breeken?
Is nou de Bruiloft nog niet ree?
THOMAS.
Jae Moer, ’k heb ’t Hoofd, zo vol daer mee.
(5) Dat ik, daer deur wel zou vergeeten,
Deuz’ goeije Luytjes, hier gezeeten,
En die daer staen, rontom ons Vlek....
[p. 4]
PIETERNEL.
Wel hou rys Thomas, benje gek.
Wat! wou jy nooijen, al die Menschen,
THOMAS.
(10) Wel neen, ik wou ze Heyl toe wenschen,
Als ’k eertyds deed op Nieuwe Jaer,
Maer, ik weet nou niet hoe ik ’t klaer.
Ik zel nog vast, myn Harsens krenken
Mit al die rymen te bedenken.
PIETERNEL.
(15) Moet dan jou wensch, juyst zyn ërymd,
En zo langdradig uyt ëlymd.
’t Is best ëzayd, in korte woorde,
Zoo wy, lest van den dorpheer hoorde
[p. 5]
Die jou, veur ien’ goé slokkert kent,
(20) Al schoon je gien Pojeet en bent.
THOMAS.
Wel nou dan Volkje, goeye Vrinden,
Ik wensch, dat jy mag ondervinden,
Dat al de Heyl, die jou deuz’ dag
Is toegewenscht; mit Zeegen, mag
(25) Op jou, en Nageslacht, beklyven.
Dat steeds, het Vee, gezond mag blyven,
Zoo wel op ’t Land, als in de Stal.
Dat uw Negotie, overal,
Mag met het Handwerk, heerlyk bloeyen.
(30) Dat uwe kuypen, overvloeyen
Van Melk, en Butter! maar, de Wyn,
Die moest ook niet vergeeten zyn,
[p. 6]
Dat Nat, om zorg, van ’t Hart te jaagen,
Zy uw, geschonken naar behaagen,
(35) Mits dat gy steeds uw zelve kend.
Ook, dat van uw word afgewend,
Al, wat uw immer, kan ontrusten.
Uw Vleeskuyp, zy, naar uwe lusten
Verzien, van Os, en Verkens bout;
(40) Als ook, uw Haart, van Turf, en Hout.
’k Wensch uw vooral, gezonde Leeden,
Een vlug verstand, en goede reeden,
Een vrolyk, en gerust gemoed.
Uw kinderen, door Deugd gevoed,
(45) Verstrekken steeds, uw tot genoegen.
Zoo uw, den Hemel toe wil voegen,
Al deuze Wenschen, groot, en klyn,
Hebt g’ reeden, om vernoegd te zyn.
[p. 7]
Dan wagten w’ uw, in deuze Streeken,
(50) Voor ’t minste, twemaal alle weeken,
Of iens, of meer, naar dat men speeld
Zoo ’t uw niet eer, als ons verveeld.
