| WY offeren hier uwe E. de Amsteldamsche Hecuba. Desen bynaem draeghtse om dat Amstelredam haere geboortplaets is. Verscheyde vaders hebben vaderlijck recht aen dit kind. Seydmen dat het schandelijck luyd datter meer als een vader tot eene selve vrucht gehoort: Wy staen het geerne toe: maer gelijck dat in de natuure oneerlijck is, alsoo sal ’t hier heerlijck sijn. Besietse ja doorsietse vry, en soo u dunckt datter yet Godlijcx in haer aenschijn sweeft, denckt datse geboren, ende oock herbooren is, alsoo datse met recht twee of dryboortige magh heeten. Dit heeftse met geene sterffelijcke menschen maer met den God Bacchus gemeen, die, na dat hy als eene ontydige vrucht wt Semele ter weereld quam, in Iupiters dye voldragen werd, en derhalven met recht den naem kreegh van Διθύραμβος. Het wyse en geleerde breyn van eenen, wiens standvastigheyd de eeuwen doorleven sal, heeft de Latijnsche Troas vereert met den tytel van Regina tragoediarum: Wy wenschten dat de Nederlandsche sulck eenen karbonckel in ’tvoorhoofd voeren moght, of datse ten minsten meer luysters van Seneca [fol. A3v] ontleent hadde. Dat wy uwe E. die in ’t bysonder hayligen, en opdraegen, geschied tot danckbaerheyd van de psalmen, die uwe E. ons toegesonden hebt, en waer mede wy niet weynigh vermaeckt waeren, als wy met greetige ooren den Goddelijcken galm van Davids harpe vingen, en hem met geene mindere soetigheyd in suyver Neerduyts hoorden geluyt slaen, als voormaels in ’t Hebreeus de Hebreen in Iudea deden. Of wy hier alle eygenschappen onser moederlijcke taele, volgens het afscheyd der dichteren, wel hebben waergenomen: daer van sal uwe A. konnen oordeelen: als die hier t’huys hoort, en als een treffelijck litmaet onse letterkunstige vergaderinge niet weynigh vereerde. Omhels dan, waerde heer ende vriend, onsen en der anderen arbeyd liefelijck, en, na uwe gewoonte, straf de misslaegen heusselijck, en leef hier voorspoedelijck, en namaels eeuwelijck. t’Amstelredam desen sesten van Oegstmaend. 1625. |
