VErsekert sijnde hoe seer V: E: den trouvuen Timocrate acht, niet om sijne verdinsten, maer door uvue uytnemende goetheyt, de vuelke straelt tusschen de ontalbare ende schoone hoedaenicheden die V: E: besit: kom ick op de selfde goetheyt my betrouvuende, als den oprechsten vrint van Timocrate V: E: moeyelijck vallen door het opofferen van dit Treurspel, ende derf het vereeren met uvuen eergevenden naem: het onder-vuerp is droevich, maer vervuondert u niet, de Liefde is een gemeen ongeluck:
Car pout certain en ses leures habite
Mortel venin, qui cause mort subite.
Want het is seker dat in hare lippen woont
Een doodich gift dat ons met haeste doot beloont.
Mijn gedichte reên sijn ongetvuijfelt ende aêmeloos ende sonder aengenaemheyt, iae ick sien niet dan te vuel dat sy maer sullen dienen om andre te doen uytsteken: contraria juxta se posita magis elucescunt. dit is een oude spreuk, de tegenstrijdende saeken neffens malkanderen gestelt steken meer uyt, ende het sal in mijn Treurspel vuaer gemaekt vuorden, vuanneer sijn onaerdicheyt, sich onaerdiger sal vertoonen door het neffen setten van andre aerdige stukken, vuiens aerdicheyt door het bystaen van mijn onaerdich, aerdiger sal schijnen: maer gelooft oock dat aen dit stuck een groot deel van aerdicheyt onbreekt, mits het derft de verlichtinge van V: E: uytmuntenden geest, maer soo het heden verdient in ’t licht te komen onder V: E: bescherminge, ’k verseker my dat sijn glori niet minder vuesen sal als die van den Maeker, vuanneer hy sich de eere geeft van sich te noemen |
