KLUCHT[Vignet: Perseveranter]t’AMSTERDAM, |
VERTOONDERS. |
Hein Sneukelaar. Fop, by genoemt Sint Filibert. | } | twee Boeren. |
KLUCHT |
Hein en Fop uit. |
Fop binnen. |
Ot, de Beeltsnijder, met Ioost Plagger, uit. |
Scheele Griet uit. |
Ioost weer uit. |
Fop binnen. |
Ioost uit. |
Ioost binnen. |
Griet alleen. |
Griet binnen. |
Fop alleen uit. |
Griet komt voor deur. |
Fop en Griet binnen. |
Ioost en Ot uit. |
binnen. |
Fop en Griet weer uit. |
Ioost komt van binnen aan de deur kloppen. |
Ioost bereidt de verwe op zijn Plet, zingt ondertusschen een Lietje. Stem: La Valencienne. |
(395) O kunst verheven! Die op ’t Goddelijk Penneel Kond met verw en handt doen leven, Door den trek van uw Penseel. Gy doet elk verheugen zeer; (400) En laat buigen voor u neêr D’andre kunsten hoogh van waarde. Gy behaalt alleen de Eer. |
Dees schoone stukken, Die zoo aangenaam en zoet (405) Met dees handen zal uitdrukken, Wie dat ziet verwondren moet. Eerst zoo volgh ik onze wet, Eer ik my tot malen zet, En gaa Pallas dus begroeten, (410) Voor de gaven van’t Pallet. |
Ot komt van binnen aan de deur kloppen. |
Griet laat Ot inkomen. |
Zy knielen, en bidden. |
Griet. (430) Wy leggen hier verslagen, O groote Filibert! Wie kan uw straff verdragen Als gy vertoorendt werdt? |
Ot. Wy bidden, zoo’t kan wezen, (435) Verhoordt ons in dees noodt; En wilt hem weêr genezen Die hier staat in u schoot. |
Griet. Bevrijdt hem van dees banden, Het valt hem al te ang, (440) Herstelt weêr zijne handen. Dit lijden duurt te lang. |
Ot. Zoo gy verhoordt ons klachten, Zoo offren wy u vast, En zult van ons verwachten (445) Een waskaars als een mast. |
Ioost weer uit. |
Ot en Griet weer uit. |
Fop uit, blijft van ver staan. |
binnen. |
Fop uit. |
Hein met Betteken uit. |
Hein en Betteken zingen. Voys: La Boure d’Artus. |
O vader van de reinicheidt! Wy vallen u te voet; (560) Wy danken u voor ’t goet bescheit, Dat gy ons hier aan doet. Wy bidden, Heer, Vergramt niet weêr, En ons genadigh zijt; (565) Verhoordt ons beê, Tot dezer steê, Zoo zyn wy weêr verblijdt. |
Gy zijt van macht en mogentheit, Zeer groot van staat en pracht; (570) Gy zijt milt van medogentheit; Een wonder hoogh geacht; Gy kendt ons hert, Sint Filibert, Hoe dat gelegen is; (575) Gy zijt alleen En anders geen, Ons trooster nu gewis. |
Fop weer uit. |
P. E. |
EINDE. |
Tekstkritiek: |