Korenbloemen 1672, deel 1, fol. ***2v

        Waerom wil dees Zon niet klimmen
            Die beneden d’Oost-kim staet?
        Helpt s’ eens lustigh op de kimmen,
            Nae dien tragen Dageraet.

        (25) Duysent, duysent Nachtegalen,
            Rondom Hof-wijck, en den Haegh,
        Zullen ’t edel licht onthalen,
            Even vrolyck even graegh.
        Laet ons hart niet langer quijnen
            (30) Om het uytstel van dit licht,
        Dat ons Neerlandt wil beschijnen
            Met sijn Hemelsch aengesicht.

        Wy verwachten met gebeden
            Eenen Bloem-hof, milt van geur,
        (35) Rijck door sijn verscheydenheden,
            Van gedaente en levend kleur;
        Een bancket voor keurige oogen,
            Een Musijck-feest voor ’t gehoor,
        Als de ziel om hoogh getogen,
            (40) Naer de wolcken vaert deur ’t oor.

        Wy verwachten gulde spreucken,
            Aerdige spitsvondigheên,
        Lessen van geene Eeuw te kreucken;
            Rede-Vormers van ’t gemeen,
        (45) Gestoffeerde Galeryen,
            Vol van Kunst en Wetenschap:
        Tafereelen waert te vryen,
            Honigh-korven soet van sap.

        Die nu boecke-kamers soecken
            (50) Vinden dan, in een Tresoor,
        In een eenigh boeck, vol boecken,
            Wat s’ oyt sochten na en voor,
        Al den Dicht-bergh in een Dichter,
            Keur van stof, en keur van maet,
        (55) Kort of langer, swaer of lichter,
            En gepast op yders staet.

Continue

Huygens - Korenbloemen
Voorkeurenpagina Opleiding Nederlands