[CH1651:031]
LOTII.QUi tibi de plumbo, looti, grave nomen inersque | |
5 |
Plumbeus aut fati nescius imposuit, Ille quidem rubeat quo nunc rubet ista rubore Quae tam dissimilem te tibi dextra facit. Nempe tui, quocumque sono, quocumque boatu, Ingenii flammam syllaba nulla refert: Quanto segnius eloquii, quo templa tremiscunt, Exhibeat fulmen muta tabella tui. |
[CH1651:033]TRIGLANDII. | |
5 | Ista quidem magni proles veneranda Triglandi est, Artifici quando fas sit habere fidem. Nescio an hic habeas, lector, me conscia veri Incertum ratio reddit & ambiguum. Diceret haec certè, si fari posset, imago, Et capiti canos adderet, esse patrem. |
[CH1651:026]STREZONIS. | |
5 | Strezonis iste est vultus: adderem, pii, Et eruditi, laude detritissimâ, Et plura quae de plurimis dici solent, Nisi esset hîc inutilis praeconii Quodcunque nunc cuicumque dant mores mali, Et caeca scriptitantium nugacitas. Ama tabellam, lector, & sit hoc satis, Supplente lapsum saeculi docta manu Vidisse, quem non videras, Chrysostomum. |
[CH1651:034]TECHNAEI. | |
5 10 | Technaeus hic est, & silet: quid est, Lector, Velis viri facundiam simul pictam? Fatetur illam Pictor optimus, nullo Colore, nullis posse penicillorum Technis referri. quippe qualis insurgit, Qualisque blandos voluit ore sermones Technaeus, hic est: ipsa lenitas, ipsa Frontis benignae cum lepore majestas. Quid attineret posse, quod nequit, vivam Fari tabellam, quando nempe Technaei Vel saevientis, qui silentis est, vultus? |
[CH1651:035]LINDANI. | |
5 |
Seria simplicitas, pietas quo pulchra colore Ingenua est, concors moribus eloquium, Vita spei, vitaeque fides, et sanctus honesti Pastorem populo conciliantis amor, Singula quam cernis tabulâ congesta niterent, Si, quantum Coeli gratia, posset homo. Jam cave Lindanum credas hac vivere telâ, Quando nec haec vivi theca, nec umbra viri est. |
[CH1651:032]STERMONTII. | |
5 |
Hic es, & hic non es, Praeconum acerrime Praeco, Os inter templi lumina sidereum. Esse probat vultu pictor; non esse probaret Quae, se cum nequeat prodere, lingua silet. Praesagi infantem melius pinxere parentes Nomine commonitum, quod facis, astra loqui. |
[CH1651:036]Ad universos.HAec ego de veris veri praeconibus, ore | |
5 10 15 20 |
Veraci, vero proxima verba dedi. Proxima cum dederim, quando propiora nequivi, Immeritus verbis verba dedisse ferar. Nescio quis palpum color aut pigmenta decerent, Fallor, si didici fallere, primus ego. Falsa facit semper-mendacem fama poëtam: Est ubi, qui possit fallere, nolle potest. Non hîc me voluisse, probas non false character: Audiat hoc si cui forte poëta vocor, Audiat auditor tantorum quisque virorum, Si sit Pastores fallere, nolle gregem. Denique vos, grandes animae, vos, clare sacerque Senio, sex nostrae sidera fixa rati, Vos testor, sine fraude piâ, sine laude malignâ Ek muelôu psychès qui loquor ista, loqui. Si fallo, si fallo sciens, si subdolus autor Parco vel hic verum dicere, poena placet. Poena placet* noxae quâ non mage noxia, verum Vos quoque de vitiis dicere nolle meis. CONSTANTER M D C LI. FINIS. |