Venus Zeelanda et alia ejus poëmata.
C. Boyus I.C. collegit et edidit.
Den Haag, Theodorus Maire, 1641.
KBH 762 K 20 en 2215 G 1. Ook bij books.google
In deze uitgave zijn evidente zetfouten gecorrigeerd en gemarkeerd met een asterisk.
PETRI STRATIENI
Iuris Cti.
VENUS
ZEELANDA
ET
Alia ejus Poëmata.
C. BOYUS I.C.
Collegit & edidit.
[drukkersfignet: Fac et spera]
HAGAE-COMITIS,
Ez Officina THEODORI MAIRE.
________________________
M D C XLI.
[p. 89]
PETRI VAN DER STRATEN
ELEGIARUM
LIBER.
ELEGIA I.
Guiljelmus Iunior Arausionensium Princeps, Frederico Henrico, Arausionensium principi, etc. Patri
suo, cum Bredam obsideret.
S.P.D.
CELSE pater, nostris paulum concede lituris,
Haec venit à nato litera missa tuo.
Hoc litui, curaeque sinant, nec bellica raucas,
Hanc dum pervolves, concitet aura tubas.
(5) Si, mater quid agat, quid ego tua cura, requires,
Commotique satis sollicitique sumus.
Saepe meas video pavidas flentesque sorores,
Et lachrymae rivi more fluentis eunt.
Saepe patrem nomenque tuum lata atria reddunt.
(10) Est desiderio concita quaeque tui.
[p. 90]
Occurrunt matri pervasta silentia tectis,
Nec solitam turbam splendida porta vomit.
Saepe mihi, cum cura tui nomenque recursat,
Inclyta majorum, vel tua gesta refert.
(15) Grolla suas tibi qui primum commiserit arces:
Qui dederit Batavo fortia colla jugo.
Sylva etiam meritas quod te duce Martia paenas,
Quae patruum toties ludificata, dedit.
Illa quidem Batavos longum lassarat, & omnes,
(20) Qui missi fuerant, spreverat usque duces.
Iam mihi dinumerat captas per flumina naves,
Maurorumque nigro sparsa cruore freta.
Totque etiam victas, Rhenus quas alluit, urbes:
Quasque satis lento flumine Mosa lavat.
(25) Tandem obsessa tuae narrat munimina Bredae.
Quam vellem junctum me pater esse tibi!
Spectarem faciles properare in praelia turmas,
Et cupidos fraenis saepe resistere equos.
Semirutae turres, facies miserabilis urbis
(30) Offerrent oculis grata theatra meis.
Spectaremque truces armis, nitidasque cohortes
In terrae clausos insiliisse sinus.
Hic cecidit magnus Lycabas, & major Achilles,
Immensusque Ajax, qui mihi monstret, erit.
(35) Exemplumque patris, belli mihi suggeret artes,
Sic Martis, specto dum tua, crescet amor.
Hei mihi quod nostro non sint in corpore vires?
Iam patet in laudes area magna meas.
Meque, licet, ludas: patruus nunc excitat, &, qui
(40) Fulmina Maurorum prima retudit, avus.
Saepius obscuro cum nox altissima mundo est:
Haec avus ignoto pallidus ore ciet.
Te junctum patri nostras ulciscier umbras,
Sicque volunt superi, sic tua fata, decet.
(45) Nunc mea si forsan non est manus utilis hastae,
Nec capiti galeam sustinuisse queam,
Si neque quadrupedem pressis sedare lupatis,
Ferrea nec tenera spicula ferre manu,
Forma mei saltem Batavos incendet ituros.
(50) Dilectum populis, & grave nomen, avi.
Quo proprias primum tutata Batavia leges,
Quo duce disrupit sanguinolenta jugum.
[p. 91]
Meque decet primis haurire fideliter annis,
In quas nunc artes erudiendus ero.
(55) Breda meos etiam paveat concussa furores:
Forte aliquid nostri nominis horror aget.
Edere me videat primae molimina vitae,
Primaque me castris aera merere tuis.
Est mihi nunc animus praecinctaque flumine castra
(60) Visere, & effossi jugera multa soli.
Saepe lubet, (sic nunc suasit mihi prona voluntas,)
Ferre repellendis cominus ora viris.
Est aliquid madidas truncis immergere plantas,
Et misera belli conditione frui.
(65) Astyanax patri galeam praebere solebat,
Cum quaterent Grajas Troica tela rates.
Nec mihi difficile est, moles, fossasque petentis
Casside tam charas composuisse comas.
Quando erit, excipiam cum te sudore fluentem,
(70) Et laetum pugna prosperiore, pater?
Quando erit, ut vacuas placidis sermonibus horas,
Laxarit cum te publica cura, levem?
Parvulus Aeneae* curas sedabat Iulus;
Errorique patris sarcina grata fuit.
(75) Bruma fatigatos ferret cum septima Troas,
Nec unquam Italiae cognita terra foret.
Parvus Alexander pugnas spectabat, & ipsi
Suetus erat fesso basia ferre patri.
Forte etiam, vestro dabo cum mea brachia collo.
(80) Occuretque oculis nostra juventa tuis,
Quae poscit patrias etiamnum lubrica curas,
Ad belli non tam munia promptus eris.
Nam facilem te fama refert promptumque periclis:
Militis haud tutum munus obire ducem.
(85) Sufficiunt tua jussa, meum modo respice vultum,
Qui semper, parcant ut tibi bella, rogat.
Hoc mater, populusque petunt, magnusque Senatus,
Quaeque adolet sanctos thurea flamma focos.
Totque etenim populi te perturbantur in uno,
(90) Stat pro multorum vestra salute salus.
Parce igitur generi nostro, nostraeque juventae.
Et tibi si nolis parcere, parce mihi.
[p. 169]
ECLOGA.
DUm sol declivi molitur tramite currum,
Praecipitatque mari, tenus Venus aurea flammas
Dum jacit, & tacito meditatur lumina mundo:
Forte paludosi ripis ulvaque Viennae
Consedit moestus Calidon, cui vertice crines
Canebant, longoque senex marcebat ab aevo.
[...]
[p. 171]
AD EXCELLENTISSIMUM ILLUSTRISSIMUMQUE VIRUM HUGONEM GROTIUM Regni, Reginaeque Sueciae ad Chrisianissimum Galliarum Regem Legatum.
MAgne vir, Arctoi quem nunc clementia regis,
Tantorum quem turba ducum, quem Gallicus orbis,
Borboniique fovent apices: cui graja vetustas,
Cui latii senium, & veteris lux cognita saecli:
(5) Iam paulum requiesce, meis accede camaenis,
Tamque graves nostris impendas versibus aures.
Ipsa quidem nostros non indignabitur ausus,
Quae vestra cervice sedet, totumque fatigat,
Majestas Arctoa, cui Germania fasces
(10) Submittit, sociamque sibi, dominamque precatur.
Iactat Iulaeos Romana potentia Patres,
Quos toga, quos sumptis belli furialis Evyo,
Sorsque laborantis mundi, decoraverat armis.
Graecia magnanimisque viris, ducibusque superbit,
(15) Doctorumque grege, è gelidis quos abluit undis
Eurotas, quos ismenus, qua devius errat
Thebanaeque potens glebae, quos celsae Corinthus
Nutriit, & doctae, doctorum mater, Athenae.
Quos tecum conferre quidem labor arduus. unus
(20) Cum superes, teneasque unus quae singula tantos
Ornare viros. gravitas tibi, doctaque morum
Simplictas, dubiisque insons prudentia rebus.
[...]
[p. 184]
ECLOGA.
THESTYLIS.
MArtiacis nuper dum Thestylis errat arenis
Compellitque gregem, qua possidet aequore Nereus,
Invadit quas bisque die & bis unda relinquit,
Desertasque domos, nec habentes nomina terras:
Se tumulo dedit acclivi, qua prospicit altum
[...]
