| d’INfante van Castilien, is verliefd op Don Rodrigo, een jongh dapper Edelman, doch hem wesende te geringh voor haer, brengt te weegh een onderlinge genegentheyt tusschen hem ende Chimene, dochter vande Grave van Gormas, dewelcke voorspoedelijck soo verre voortgangh heeft, dat de Ouders wederzijds daer een goet ghevallen in hebbende, de Vader van Don Rodrigo voornoemt, het huwelijck aende Vader van Chimene is versoeckende, doch ondertusschen verkreghen hebbende den staet van Voetster-heer vande jonghe Prins, ’s Konings Soon, de welcke de Graef hem selve hadde toe gheleyt, soo wert sijn versoeck niet bejegent gelijck hy gehoopt hadde, ende van’t een woort in’t ander, ende daer door tot malkanderen te schelden gerakende, so geeft de Graef eyndelic aen Don Diego, Vader van Don Rodrigo, een kinneback slagh; waer over den goeden ouden man het gheweer treckt, doch te kort comende, keert hem tot sijn Soon, die hy tot wrake van sijn gheleden hoon aen-maent, ende ten lesten niet sonder grooten teghenstrijt in sijn gemoet daer toe beweegt: Don Rodrigo eyst de Graef uyt, ende steeckt hem doot. Chimene comt recht vorderen vanden Koning, over den doodtslach haers Vaders, Don Diego daer en tegen versoeckt genade voor sijn Soon. d’Infante middeler wijl kan hare vyerige liefde niet uyt-blusschen tot Don Rodrigo, die by dit voorval van ongelegentheyt tusschen hem ende Chimene weder voort-barst, ende sich nieuwe hoope van uytcomst inbeelt, daer over sy nu ende dan in een bewegelijck ghespreck met haer Staet-Ioffrouw Leonora gheraeckt, voor wien sy de teghenstrydige tochten van haer wanckeligh ghemoed, ten vollen open leyt. De Coningh stelt sijn vonnisse uyt, tot naerder beraetslaginge vanden vollen Raedt, ende doet Chimene t’ huys brenghen by Don Sanche, mede-vryer van Don Rodrigo, die dese gelegentheyt waer-nemende, sijn voordeel soeckt te doen met Chimene op te rockenen, haer met eenen sijn Rapier aenbiedende, om haer met de wapenen over Don Rodrigo te wreken. Chimene t’ huys gecomen zijnde, valt teghens haer Staet-Joffer Elvire in droevige klachten van haer ongeluck, niet connende laten lief te hebben, die sy om haer eere wil tot der dood most vervolghen. Don Rodrigo comt onversiens by Chimene, en biedt haer aen sijn hoofd, om daer op wrake te doen over de dood haers Vaders, ’t welck sy hem (heymelijck lief hebbende) behendelijck weygert; voorwendende ’t selve by recht, en niet by gifte te willen hebben: doch Rodrigo bedroeft van haer scheyende, ontmoet sijn Vader, die hem loopt soecken, ende hem seyt dat de Mooren voor ’t Lant ende ’t Hof, en de gantsche Stadt in groote beroerte zijn, ende dat hy heeft t’ synen huyse ghevonden vijf hondert Edelluyden van syne Vrienden, die hem haren dienst waren comen aen bieden om hem te helpen wreken over den hoon hem by den Grave aen ghedaen, spreeckt sijn Soon moet in, om met dien braven hoop de Mooren te gaen bevechten, en door dat middel soen van sijn dootslach, en gunste by sijn Meestresse te verwerven. Don Rodrigo verwint de Mooren in een bloedigen strijd, ende krijght twee van hare Coningen gevangen, die hy aen synen Coningh send, waer over hy de naem van CID, (dat is Heer in’t Arabis) ende genade over sijn misdaet verkrijght. Chimene ondertusschen comt haer klacht vernieuwen voor den Coninck, ende vordert Lijfstraffe over Don Rodrigo, doch siende den Coningh tot sachticheydt ghenegen, versoeckt dat volghens het out ghebruyck vanden Lande, haer het recht van Camp-recht vergunt werde, ’t welck den Koninck haer eyndelijck toe staet, op voorwaerde dat sy den Verwinner sal moeten trouwen. Don Sanche bied hem aen tot haren Ridder, ende werd [fol. A2v] aengenomen: Don Rodrigo verwint Don Sanche, ende spaert hem ’t leven, midts dat hy hem selven ende sijn rappier sal gaen voor de voeten van Chimene werpen, ende sijn wedervaren bekent maken. Don Sanche met sijn blooten bebloeyden deghen onder d’ooghen van Chimene comende, doet haer verschricken, en ghelooven dat hy Don Rodrigo verslagen heeft, waer door hare liefde boven comende, sy hem straffelijck bejegent, sonder dat hy tot gehoor kan comen. Chimene verschijnt voor den Coningh, erkent hare genegentheyt tot Don Rodrigo, en versoeckt (mids al haer goet tot vergeldinge aen Don Sanche latende) in een Clooster te moghen gaen, om aldaer haer Vader ende haer Vryer voor altijt in eensaemheydt te betreuren. De waerheydt vande sake comt eyndelijck aen den dach, d’Infante geeft Don Rodrigo aen Chimene, die daer in op ’s Coninghs begeeren verwillicht, doch versoeckt uytstel vanden Trouw-dach tot dat den rouw van haer Vader sal uyt wesen. ’t Welck den Coningh toestaet, en belast ondertusschen Don Rodrigo als zijn Velt-Overste, naer Barbaryen te trecken, ende de Mooren den Oorlogh in haer eyghen Landt aen te doen, die op ’s Coninghs bevel, ende sijn Meestersses goet vinden, ’t selve moedighlijck aenneemt, ende met de hope van sijn aenstaende geluck sijn tegenwoordige droefheyd matigende, de tijdt, den Coningh, ende sijn bemindes goede wille de rest bevolen laet. |
