Die alles wat om hoogh, om laegh is, leeft en sweeft,
Aerd, Hemel, Mensch, en Beest, uyt niet geschapen heeft;

    (5) Dien ’t opsicht van al ’t gen’ ter Wereld wordt bedreven,
Ten laster word ontseght, ter eeren toegeschreven,
Die, wijs in goedicheit, goed in gerechticheit,
Het goede selver doet, het quade self beleidt.

    Diens Woord den Rotsteen is daer op wy moeten bouwen,
(10) Diens werck den Spiegel is daer in wy Hem aenschouwen,
Diens wonderlicke macht blijckt in het minste sier,
Diens Wil de reden is van alle Sijn bestier.


                    II.

Ende in Iesum Christum, sijnen eenigh-geboren Sone, onsen Heere.

    Ick stelle mijn Geloof in ’t Lam voor onse sonden
Voor allen tijd geschickt, ten vollen tijd’ gesonden;
(15) Des Vaders eenigh’ Soon, daer van der Wolcken stem
Getuygenisse gaf: Dit is Hy; hoort naer hem.

    Het vlees geworden Woord, ons’ Heiland, ons’ Behoeder,
Ons’ Priester, ons’ Propheet, ons’ Koningh, en ons’ Broeder,
Den Christus langh belooft, den Jesus langh verwacht,
(20) Den Hoecksteen Israëls van ’t meerendeel veracht;

    ’t Voorseide Vrouwen-Zaed, De Wijsheit van den Vader,
Den Mensch-geworden God, den God en Mensch te gader,
God, om des Vaders toorn te boeten met geduld,
Mensch, om der menschen straf te dragen sonder schuld.


                    III.

        Die ontfangen is vanden Heiligen Geest, geboren uyt
                de Maeghd Maria.

    (25) Die, van den Geest ontfaen, die, uyt een’ Maeghd geboren,
Het gen’ Hy had gemaeckt niet wilde sien verloren;
Die, sonder Moeder, God, die, sonder Vader, Mensch,
Vervulde ’s Moeders buyck, voldede ’s Vaders wensch.



Huygens - Korenbloemen
Voorkeurenpagina Opleiding Nederlands