Carpathii felix sit gurgitis incola Proteus,
    Sic Thetis Haemoniis ferre gravata choros,
Ora modum variant sibi convenienter in omnem,
    Et decet alternos non sua forma Deos.
(25) Dextera consiliis longum explorata fidéque,
    Se tibi nunc alio, Patria, Marte probat.
Haec est illa manus, toties tibi contulit aegrae
    Quae certam dubiis obvia rebus opem.
Pervigil, Auriacis ac conscia cura triumphis,
    (30) Trux sibi fatalem quem modò sensit Iber,
Nunc quid deses agat, quae solvat in otia mentem,
    Otia victuro faeta labore, vides.
Praeptetis ingenii te tolle sontantibus alis;
    Nam potes, aeternae laudis alumne senex.
(35) Omne seca spatium metamque volubilis aevi,
    Perque polos, pennâ remige nixus, abi.
Nec monstranda via est. tua te vestigia ducent.
    Jam fugis ignavam non novus ales humum.
Sic in prole, Patrem meritis referente, supersis;
    (40) Nec nisi progenies rapta sit una tibi.
Natorum sic sera rogo te triga reponat,
    Quîs praeit exempli fulgor ad alta tui.
Gnata pudicitiam matris sic aequet: & illâ
    Te gener efficiat conjuge dignus avum.
(45) Invidiosa tibi sors obtigit, inclyte Vates;
    Natorum hinc felix laudibus, inde tuis.
Curarum genitrix non obtudit Aula canentem,
    Castraque per strepitus irrequieta suos.
Interpellator, licet undique plurimus urgens,
    (50) Propositum Cirrhae non tibi rupit iter.
Qui magnas lassare solet, qui frangere mentes,
    Te fovet incumbens exstimulatque, labor.
Sunt & opes; est usus opum. Doctrina beatum
    Tersa polit pectus, cognitioque sui.
(55) Artifices salvete manus; quibus addere laudem
    Nec mea sat dignam Musa, nec ulla, queat.
Vos Paean, vos cana Themis, vos dextera Pallas,
    Principis invicti vos memorabit amor.


Huygens - Korenbloemen
Voorkeurenpagina Opleiding Nederlands